ختصاصی جامعه سینما: سیده زینب موسوی/ «کوچه بی نام» نماینده مشکلات فرهنگی طبقه متوسط جامعه است که سعی دارد لایه های تودرتوی اجتماع را عیان کند.داستان فیلم به بازگشتن نتیجه اعمال به گردن شخص تاکید بسزایی دارد و در ظاهر روایتگر اتفاقاتی است که برای دوخانواده ساکن دریک خانه رخ می دهد ولی فیلمساز می خواهد در حقیقت با نمایش آنان معضلات ساختاری و جامعه شناسانه رابررسی و آسیب شناسی کند.اما این دید چندان بی طرفانه نیست و با تمرکز بر خانواده ایی که مذهب و دین در بین آنان جاری و ساری است به واکاوی می پردازد و قصد دارد مدعی شود که چه بسا این مشکلات در خانواده های مذهبی هم نمود عینی دارد.
همچنین فیلم بر آزادی عقاید و افکار تاکید می کند. در اثر می بینیم مادر که از ابتدا با رفتار و حرکات و ظاهر دخترش برخورد می کرد، در انتها در می یابد که باید به عقایدش احترام بگذارد و این تا حدی است که در مسجد و در جمع دوستانش او را معرفی می کند و درجواب تعجب یکی از دوستانش، می گوید هر کس را در قبر خودش می گذارند.
از سویی رازهایی که ازاین خانواده بر ملا می شودحاکی است که پدر و مادر این خانواده در گذشته مقید به آن مضامینی که امروز از آن دم می زنند نبوده اند. مثلا زمانی که دختر از مادرش می پرسد:تو تا حالا عاشق شدی و مادر واکنش درستی نمی دهد، می گوید: “پس چرا هر وقت اسم پسرخاله ت می آد تو گریه می کنی؟” یا پدر از صیغه کردن مادر زن عموی فعلی اش در زمان در کما بودن همسرش خبر می دهد.این کدها در فواصل فیلم نشان می دهد که فیلمساز می خواهد از لاک درونی خانواده های مذهبی پرده دری کند و از سویی آنان را در زمان حال افرادی تواب نشان می دهد،مثلا مادرخانواده خود را زیر کفن قرار می هد و قران می خواند.
با این حال «کوچه بی نام» از خرده داستا ن هایی روایت می کند که در راستای تقویت پیرنگ اصلی نیستند ، نشان دادن دوست دختر خانواده ، سقوط نوه در چاه و… از این دسته اند.
