سعید معیدفر، جامعه شناس گفت : هر روزه در مورد حفظ حریم خصوصی در فضاهای مجازی و ابزارهای جدید الکترونیکی به مردم هشدار داده می شود. هر ابزار و فناوری جدیدی که وارد جامعه می شود، مشکلات و تبعات مربوط به خود را دارد.. در بحث فضای مجازی هم با همین مساله روبه روییم. به بهانه های مختلف در این فضا، حریم خصوصی افراد نقض می شود و از بهره مندی آزاد از این ابزار توسط افراد جامعه ممانعت به عمل می آید. اینها بر می گردد به اینکه تعریف مشخص و دقیقی از حریم خصوصی وجود ندارد. بعضی از مسوولان تصور می کنند حریم خصوصی به این معناست که فرد در خانه اش بنشیند و با کسی کاری نداشته باشد و کسی هم با او کاری نداشته باشد.
وی افزوئ: می توان گفت گاهی کاربرد این موضوع سیاسی است تا اجتماعی. در تعاریف موجود اتومبیل شخصی حریم خصوصی محسوب می شود، اما ما منع هایی داریم که این تعریف را نقض می کند و معتقد است که در برخی شرایط اتومبیل حریم خصوصی نیست. یا منزل افراد حریم خصوصی محسوب می شود، اما ما می بینیم وقتی فردی می خواهد از یک رسانه مثل ماهواره استفاده کند، خیلی راحت روی پشت بام خانه ها اقدام به جمع آوری ماهواره ها می شود.
گاهی حریم خصوصی به قدری کوچک می شود که می توانیم بگوییم ما در کشورمان به عبارتی حریم خصوصی نداریم. آنقدر محدودیت برای این حریم خصوصی تعیین شده که می توان قاطعانه گفت در خصوصی ترین مکان ها هم افراد چیزی به نام حریم خصوصی ندارند. دلیل این مساله هم این است که شفافیتی در تعریف حریم خصوصی وجود ندارد.
وی ادامه داد: این عدم شفافیت می تواند در روابط افراد یک جامعه با یکدیگر هم تاثیر داشته باشد. عرصه های اجتماعی ما دچار اغتشاش است و در این عرصه ها قبض و بسط های فراوانی وجود دارد. همین مساله باعث شده که افراد در رفت و آمد بین عرصه اجتماعی و خصوصی دچار ابهام شوند.
گاهی فرد آنقدر در عرصه اجتماعی دچار بیگانگی می شود، که با کوچک ترین پالس مثبت از سوی یک فرد، او را به حوزه خصوصی خود راه بدهد و قدرت تشخیص نداشته باشد که حوزه فردی اش کجاست و حوزه اجتماعی اش کجا و فرد این دو حوزه را از هم تمییز نمی دهد و رفتاری را که باید در حوزه خصوصی اش انجام دهد در حوزه اجتماعی انجام می دهد و بالعکس. این هم مجدد ناشی از عدم شفافیت در تعاریف ارایه شده از این فضاهاست. این یکی از ویژگی های جوامع بسته است.
جامعه ای که در آن حریم ها تفکیک نشده آدم ها نمی دانند جایگاه و نقشی که در هر کدام از این حوزه ها دارند چگونه است. در جوامع محدود و بسته افراد معمولا در روابط بین شخصی شان هم دچار عدم تشخیص یا تشخیص غلط می شوند و شاهد هستیم چطور عده ای با سوءاستفاده از این آشفتگی موجود در فضاهای عمومی و خصوصی، بهره برداری های فراوانی کنند.
این جامعه شناس تصریح کرد: معمولا این گونه است که بعد از بروز این سوءاستفاده هاست که نهادهای امنیتی هشدار می دهند، در صورتی که ریشه اصلی این اغتشاش، به جامعه بسته و عدم تربیت صحیح مردم برای حضور در حوزه های مختلفی که در آن زندگی می کنند، بر می گردد. در صورتی که در جوامع باز با اینکه محدودیت چندانی وجود ندارد، کمتر مورد سوءاستفاده قرار می گیرند، به این دلیل که افراد می توانند تشخیص دهند و فضاهای کنشگری خود را می شناسند و مهارت های حضور در آن را کسب کرده اند.
