مختص جامعه سینما: سیده زینب موسوی/ فیلم«هتل» فیلم تاریخ سازی است که توانایی این را دارد تا عملکرد وزارت ارشاد را در مقوله «حرف وعمل» به قبل و بعداکران این فیلم تقسیم و قابل ارجاع کند .فیلم مبین این است که چقدر یک فیلم می تواند با معیار های جامعه اسلامی همسو و همساز باشد. اینکه یک فیلم چگونه می تواند ارزش و هنجار خانواده را از بنیان معرفی کند و اینکه چگونه در وزارت خانه ای که در یک کتاب رمان به کلمات «عاشقانه» ممیزی می دهد این فیلم نه تنها میز ممیزی را رد می کند،بلکه مثالی برای عملکرد سازمان سینمایی درهدایت سکان سینما واستقبال مخاطب تبدیل می شود و واجد حمایت ها واعطای سانس های گسترده و حمایت در اکران می شود.
هتل، مملو از ناهنجاری‌های اخلاق و جنسی است که تنها خانواده را در این وادی ترسیم می کند و داستان بر پایه خیانت و دروغ است و در پایان نیز به پشیمانی یا ندامت از این رفتار پرداخته نمی‌شود. فیلم حاوی تکه کلام‌ها یا رفتارهای اروتیکی است که حتی قابل ذکر در رسانه ها هم نیست .
آنقدر فیلم سخیف است که تماشای آن با خانواده شرم آوراست. فیلم انقدر اروتیک است که از فیلم های اسکروبال و گرید c خارجی هم گوی سبقت و دریدگی را می‌رباید . هتل اساسا یک «زی مووی» هجو آمیز است که با شوخی های جنسی حرمت زن و مرد را به همین وادی تعمیم می دهد و ازهیچ دیالوگ و تصویری که درخدمت و نمایش این لودگی است کوتاهی نمی کند .
از فیلم و سازندگانش که عبور کنیم باید از«وزارت ارشاد» پرسید که چرا به فیلم هایی که هزاران گام از این فیلم شریف ترهستند، به دلیل آسیب رساندن به کانون خانواده و سبک زندگی ایرانی اسلامی به محاق توقیف و سانسور می برد و از این فیلم چشم پوشی می‌کند.برای تحلیل این فیلم تنها به ۲ فکت که یکی شامل «تکلیف وزارت ارشاد»از سوی مجلس شورای اسلامی ودیگری«ریویوی فیلم»که در خبرگزاری فارس منتشر شده بسنده می کنم و بیننده را به این دوگانگی ارجاع می دهم :
۱: «نمایندگان مجلس شورای اسلامی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را مکلف کردند تا نسبت به راه‌اندازی سامانه رصد، پایش و سنجش مستمر شاخص‌های فرهنگ عمومی، سبک زندگی مردم، مرجعیت رسانه‌ای و وضعیت ارتباطات کشور اقدام کند.»
۲:«هتل فیلمی است که برخلاف برخی از فیلم‌های کمدی اکران شده طی ماه‌های اخیر شعور مخاطب را به سخره نمی‌گیرد و نمی‌خواهد به هرقیمتی، ولو با انجام حرکات زننده و پیش پاافتاده مخاطب خود را به خنده دروغین وا دارد و مهمترین ویژگی این فیلم فضای خانوادگی آن است.»
آیا می توان به این وزارتخانه در تکلیف «رصد، پایش و سنجش مستمر شاخص‌های فرهنگ عمومی،سبک زندگی مردم، مرجعیت رسانه‌ای» نمره قبولی داد؟آیا سبک زندگی مردم در ایران و شاخص های فرهنگ عمومی دراین فیلم قابل رویت است ؟ آیا هتل «شعور مخاطب را به سخره نمی‌گیرد وعاری از حرکات زننده است و مهمترین ویژگی آن فضای خانوادگی آن »است ؟
