جامعه سینما :محمدشهبا /فیلم‌های مالیک حد وسط ندارد و مخاطبان مالیک به دو دسته تقسیم می‌شوند: یا آن‌هایی که از فیلم خوششان می‌آید و آن‌هایی که خوششان نمی‌آید، یعنی یا موافق با فیلم هستند و یا مخالف.
دقایق نخستین فیلم‌های مالیک بسیار مهم است و به نحوی می‌توان گفت که جوهره و درون‌مایه اصلی فیلم در آن است. در فیلم «درخت زندگی» نیز اوضاع به همین ترتیب است و تمام آن‌چه مخاطب در پی آن است در دقایق اولیه فیلم به خصوص نقل قولی که از کتاب ایوب باب ٣٨آیات ۴ تا ٧ آمده است، در این آیه‌ها خداوند می‌فرماید: «کجا بودی وقتی که من بنیان زمین را گذاشتم، اگر ادراک داری بیان کن».
نخستین نکته مهم در این فیلم شخصیت ایوب پیامبر و نقل قول از کتاب ایوب است. ایوب کهن الگوی رنج و بردباری برای بشر است. این فیلم نقل زندگی چند ایوب است و به نحوی می‌توان گفت که همه ایوب‌وار در این فیلم رنج می‌کشند. از زمان حضرت آدم تاکنون انسان‌ها در زمین به درد و رنج دچار هستند.
آدم بی‌درد و رنج در زمین وجود ندارد. این‌که ما تا چه اندازه به ایوب درونی خودمان واقف باشیم، میزان ارتباط ما با فیلم «درخت زندگی» مشخص خواهد شد.«درخت زندگی» از نشانه‌های مکتوب و شناخته شده‌ای که جزو کلان روایت‌ها است، بهره می‌برد. این فیلم در واقع بازگشت به کلان روایت‌ها است، به طور کل فیلم‌های مالیک فیلم‌های کلان روایتی هستند.
فیلم در همین چند دقیقه فیلم سبک بصری خود را برای ما تثبیت می‌کند. تک‌تک پلان‌های فیلم با قاعده و فکر شده هستند و بسیار می‌توان درباره فلسفه وجودی آن‌ها بحث کرد. این فیلم ایجاد تقابل، توازن و رفت‌وبرگشت بین راه طبیعت و راه لطف و مرحمت است در دو راه لطف و مرحمت الهی و لطف و مرحمت ما انسان‌ها نسبت به یکدیگر. بشر مجبور است یکی از این دو راه را انتخاب کند و نمی‌شود راه لطف و مرحمت الهی را با راه طبیعت در هم آمیخت.( به نقل از کافه هنر (
