برای جامعه سینما:محسن سلیمانی فاخر/سیانور با نگاهی انسان‌گرایانه به یک موضوعِ ملتهبِ سیاسی روای کودتای درون سازمانی اپورتونیستهای چپ با نگاهی عاشقانه است ،کسانی که در درون سازمان پرولتاریایی خصوصیت غیر پرولتری و خرده بورژوایی خود را بروز می دهند.
از نقاط قوت سیانور می توان به زیرساخت مبتنی بربیطرفی اشاره کرد که به دوری جستن از جناحین درگیریعنی مجاهدین مسلمان،تازه مارکسیستها ی فرصت طلب که شعار «پیکار در راه آزادی طبقه کارگر»را سر دادند وجوانان انقلابی ومبارز انجامیده است. شعیبی بخوبی استقلال کاری خودرا حفظ میکند و گرایش خود را به هیچ یک از گروه ها معطوف نمی کند و نتیجه انکه مخاطب این بازیابی تاریخی را درمداری آرام احساس می کند.
فیلم برشی تاریخی از نقطه زمانی تغییر ایدئولوژیک سازمان مجاهدین از اسلام به مارکسیسم است ودوفرقه شدن مجاهدین خلق رو خوب به تصویر کشیده بود. جریانی که تقی شهرام در سازمان مجاهدین خلق پدید آورد و اصل پذیرفته جنبش یعنی اصل وحدت نیروها علیه امپریالیسم را آگاهانه نقض کرد .کسی که از پایه گذاران آن گروهک بود، اما به دلیل روحیه خاص و کژروی هایش لطمه هایی اساسی به گروهک و اعضای آن زد.
اما فیلم این جریان را با نگاهی فرامتنی مورد اشاره قرار می دهد یعنی اگر کسی مسائل تاریخی آن برهه از زمان را نداند در شناخت تقی شهرام و دیگر شخصیت و روایت مستند دچار سرگردانی خواهد شد.با این حال ارائه کاراکتر مجید شریف واقفی تصویر درستی از عضو سابق سازمان مجاهدین خلق می دهد که پس از انشعاب و کژروی های شهرام، حاضر نمی شود عقاید دینی و باورهای مذهبی اش را کنار بگذارد
سیانور با بازی های خوب، طراحی صحنه باورپذیر و داستان پرکشش تصویر روشن ،واقعی و بدور از تعصب از شهید شریف واقفی و دیگر کاراکترها ارائه می دهد که روایتی واقعگرایانه از اتفاقات مرتبط با سازمان مجاهدین است که سفید و سیاه مطلق نیست.
سیانور در پیوند داستان دو شقه ای شدن سازمان مجاهدین خلق واتصال آن با نمایش یک رابطه عاشقانه کارآمد عمل می کند و خرده پیرنگ ها درگیرکننده باعث می‌شوند فیلم تا انتها از نفس نیفتد.اما مشکل آنجاست که خط اصلی داستانی دیر به هم وصل می‌شود و مخاطب احساس می کند با اثری دوپاره مواجه است.
با این حال سیانور با آسیب شناساسی تاریخی جریانی درکشور درنشان دادن شخصیت هایی که ناچارند میان خود و وظیفه‌شان یکی را انتخاب کنند موفق عمل می کند اما روابط ادمهای خوب و بد و عکس العمل هایشان به گونه ای افراطی لطیف و سازگار است .
