فیلم، داستان مادربزرگ سالمندی را روایت میکند که در اثر یک کلاهبرداری، پس انداز خود را از دست میدهد و حالا او با کمک یک دوست قدیمی، سفری پرماجرا و خطرناک را برای بازپسگیری حق خود آغاز میکند. این فیلم در ژانر کمدی-درام، توجه ویژهای به مسائل سالمندان، روابط اجتماعی و خواستههای آنان دارد.
بازیگری: جون اسکویب، بازیگر گزیده کار، در ۹۳ سالگی، نقش تلما را با ظرافت و طنز عمیقی ایفا کرده است و توانسته شخصیت تلما را به یک قهرمان غیرمنتظره اما باورپذیر تبدیل کند. بازی او ترکیبی از شوخطبعی و جدیت است، او مادربزرگی است که در مواجهه با چالشهای زندگی، سفری ماجراجویانه را برای بازپسگیری داراییاش آغاز میکند. او با توجه به سن بالایش، هم از نظر فیزیکی و هم احساسی، نمودی از تواناییهای بازیگری استثنایی است که در فیلم «نبرسکا» الکساندرپین هم قابل رویت است. «تلما» اولین نقش اصلی جون اسکویب در دوران حرفهای اش به شمار میرود و همین امر جذابیت بیشتری به بازی او بخشیده است. او موفق شده است لحظات احساسی و طنزآمیز فیلم را به گونهای زنده کند که مخاطب بتواند با شخصیت او عمیقاً همذاتپنداری کند. بازیگران مکمل نیز خصوصا شخصیت بن (با بازی ریچارد روندتری) به درستی به پیشبرد داستان کمک کردهاند.
فیلمنامه: سناریو با لحنی طنزآمیز اما ظریف به موضوعات جدی مانند استقلال سالمندان و سوءاستفادههای اجتماعی پرداخته است. دیالوگها از سادگی و واقعگرایی خاصی برخوردارند که باعث همذاتپنداری مخاطب با شخصیتها میشود. فیلم به شکلی قابل تأمل به موضوع «سالمندی و استقلال» پرداخته و مسائل مرتبط با این دوره از زندگی را از زوایای مختلف همچون تنهایی، هویت یابی و روابط بین نسلی بررسی میکند.
این فیلم بی ادعا و مستقل همچنین در کنار نمایش تجارب اصلی زیست سالمندی، تجربه ای دیگر از زیست سالمندان در مواجهه با فضای مجازی را نشان می دهد، تجارب و مصایبی که در سال های آینده اکثر جوامع خصوصا جامعه ایرانی با توجه به افزایش سن جمعیت با آن همراه است.
کارگردانی: جاش مارگولین، فضای فیلم را با ترکیب لحظات طنز و احساسی متعادل میکند. او با روایت ساده اما جذاب، سفری انسانی و قابل درک را به تصویر کشیده است. او به موضوعاتی همچون پیری، استقلال و اتحاد اجتماعی میپردازد. «تلما» نه تنها به عنوان نماد فردی مقاوم و مصمم شناخته میشود، بلکه روابط انسانی در فیلم، خصوصاً دوستی او با «بن»، پیامهایی عمیق درباره حمایت متقابل و وفاداری را منتقل میکند. فیلمساز با نمایش سه سالمند دیگر، یعنی دوست تنها و فرتوت تلما، پیرمرد سارق و پیرمردی که در خانه سالمندان زندگی میکند، این سه خرده داستان را با روایت و زندگی خود تلما مقایسه موردی میکند و مخاطب و سالمندان را در انتخاب هریک از این شیوه ها و سبک های زندگی آزاد میگذارد و معایب و عواقب هر نگرشی را در هویت یابی و اختیار داشتن در زندگی را به مخاطب عرضه میکند.
نقشدهی و هویت بخشی به سالمندی
«تلما»، نمایش زیست سالمندان به عنوان افرادی توانمند است و تاکید میکند که حتی در دوران سالمندی نیز افراد میتوانند قهرمان زندگی خود باشند و برای حق و عدالت بجنگند. تلما به عنوان یک زنی سالخورده، در مرکز داستان قرار دارد و برخلاف کلیشههای رایج، فعال و مصمم است. او یک بحران را با شجاعت و تدبیر مدیریت میکند. این تصویر، پیامی قدرتمند درباره ظرفیت و انعطافپذیری سالمندان ارائه میدهد.
خود مدیریتی، سربار نبودن، احساس هویت مستقل کردن، تصمیم گیری و خود رای بودن، داشتن اختیار برای انجام عملکرد مستقل، احساس مفید داشتن درخانواده، زندگی جدا از فرزندان و موضع داشتن از زندگی در خانه سالمندان، از مضامین هایی است که در شخصیت تلمایی که حتی انواع بیماری هم نتوانسته او را از پا بیندازد مورد اشاره قرار گرفته است
تاثیر اجتماعی و خانوادگی
«تلما» به روابط اجتماعی و خانوادگی سالمندان به ویژه تأثیر مشکلات آنان بر خانوادهها تمرکز میکند و نشان میدهد که چالشهای یک سالمند میتواند اعضای خانواده را درگیر کرده و حتی آنها را به تأمل درباره مسئولیتهایشان وادارد. فیلم همچنین به حمایت و کنترل افراطی خانواده ها نسبت به فرزندان هشدار میدهد.
استقلال و اراده شخصی
«تلما»، نمادی از استقلال فردی در دوران سالمندی است، چرا که داستان حول محور از دست دادن استقلال اقتصادی و اراده بازپس گیری میچرخد. فیلم با تمرکز بر تلاش تلما برای استیفای حقوق خود، نمایشگر این مهم است که استقلال مالی برای افراد، حتی در دوران سالمندی اهمیت دارد. تلما با سفری که برای تحقق اهدافش آغاز میکند، به عنوان فردی که از وابستگی اجتناب میکند شخصیت پردازی می شود؛ زنی که تلاش دارد مشکلاتش را خودش حل کند.«تلما» در بیش از آنکه دنبال زنده کردن پول کلاهبرداری شدهاش باشد به اثبات هویت و استقلالش در خانواده تاکید دارد؛ هویتی که حتی به صورت الگو برای نوهاش معرفی میشود.(از فیلم نت نیوز)