برای جامعه سینما:محسن سلیمانی فاخر/جشنواره جهانی فیلم فجر مهم ترین هدف خود را از یک سو معرفی سینمای ایران با توجه به جایگاه و نوع نگرش آن به دیگر کشورها و از دیگر سو معرفی فیلمهای خارجی که متناسب یا با چنین فضایی به سینما دوستان ایرانی می داند. اما تحقق چنین امری بسیار سخت و دشوار است .اینکه هنوز سینمای ایران نتوانسته به صورت جدی و کلان در عرصه‌های سینمای دنیا حضوری چشمگیر، جریان ساز و تاثیر گذار داشته باشد لزوم برگزاری چینن جشنواره ای را موضوعیت می بخشد .
جشنواره جهانی فجر فرصت مناسبی برای تحقق چنین هدفی است. این جشنواره می تواند فضاهایی برای آموزش، انتقال تجربیات، گفت و گو و حضور کارگردانان و تهیه کنندگان و عوامل فیلمسازی از کشورهای دیگر را در تهران فراهم کند
اکنون در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که باید جشنواره جهانی فیلم فجر را با تمامی ظرفیت آن بروز پیدا کند تا جشنواره به هدفی که آن را جریان سازی می داند دست یابد. سینمای ایران با قدمتی بیش از صد سال شایسته بسیاری از اتفاق هایی جهانی است و دلایل بسیاری برای از دست دادن ها و به دست نیاوردن ها هست. اگر جشنواره جهانی فجر در مسیر درست و منطبق با استاندارها حرکت کند قطعا بسیاری از شایستگی ها احیا خواهد شد.
از سویی جشنواره جهانی فیلم فجر یکی از جریان های سینمایی ایران است که باعث رشد سینما خواهد شد . زمانی که جشنواره جهانی فیلم فجر با جشنواره ملی فیلم فجر ادغام بود، سنخیت و تعادل نداشت که با جدا شدن از هم کارآیی و هدف خود را به دست آورد.
از این رو نگاه جناجی و دو جبهه ای کردن جشنواره آفت آن است. سرمایه یک سینما فیلم ها و هنرمندان آن است که ما از این نظر غنی هستیم. بنابراین جشنواره بین المللی ما باید به جایی برسد که فیلمسازان کشورهای مختلف، خودشان مشتاق باشند فیلم هایشان را به آن بدهند نه اینکه ما آنها را دعوت کنیم.
با این حال این جشنواره باید در دستورالعمل و ضوابط خود بازبینی انجام دهد تا به استاندارهای جهانی برسد. بسیاری از جشنواره های الف در جهان فیلمی که یک بار در یک جشنواره دیگر شرکت کرده را به عنوان نامزد نمی پذیرند اما این مسئله در جشنواره جهانی فجر رعایت نمی شود.جشنواره باید یک تیم فکری تشکیل دهد و عملکرد خود را با جشنواره های سطح الف جهان مقایسه کند تا بتواند به آن استاندارها نزدیک شود.
