مختص جامعه سینما: محسن سلیمانی فاخر| بازخوانی روز ۵ جشنواره فیلم فجر ۴۳
📍خاتی: به گفته فریدون نجفی کارگردان فیلم، پشت این «خاتی»( خاتون) یک دغدغه پررنگ محیط زیستی و طبیعت دوستی است. می بایست به او گفت به عمق بیشتری برو، بهترین داستان ها درباره قلب انسان هاست، قلب انسانها را گزارش بده! انگار فیلم‌های غیرتهرانی مرعوب طبیعت زیبا و بکر شده اند، نماهای هلی شات از جغرافیای مکان، نه جفرافیای زیستن (۱ و نیم ستاره)
📍زیبا صدایم کن: یک درام انسان کاوانه و باز تابنده که شرایط انسانها را در جهان بی رحم اطرافیان روایت می کند. رسول صدرعاملی روایت خوش ساختی از روابط پدری درمانده و شیدا در جنون عاشقی و دختری تنها و زخم خورده از اجتماع و والدین را روایت می کند، اما گویی سنسور فیلمساز ایرانی به پایان مناسب، غیرحساس است، دیفالت پایان فیلمها نامنسجم است و وصله ناجور! فیلم به خوبی آغاز و به میانه ای از نمایش رنج لطیف می‌رسد، اما پایان سورئال و عاری از منطق می شود. وضعیت رویارویی با مادر هم که تصادفی وغیرمستند است. به نظر می رسد فیلم «زیبا صدایم کن» مخاطب را با این پرسش فلسفی همراه می کند: اگر جامعه اجازه دهد یک بیمار روانی حس نرمال بودن کند آیا از شقاوت آن جامعه است یا شفقتش؟(۲و نیم ستاره)
🔸تحشیه: تشویق دم به دم بر همه دم کاراکتر قهرمان و غیرقهرمان در لحظات تلخ و شیرین، با منطق و بی منطق در سالن رسانه برای فیلمها خصوصا «زیبا صدایم کن»، از جنون فیلم بینی است یا بنده زرخرید بودن؟
