مختص جامعه سینما: بهروز حسینی| فیلم «برکه خاموش» به کارگردانی بهادر زمانی هم اکنون در گروه «هنر و تجربه» اکران است. برای همین با «فریباسادات خلیلی» یکی از تهیه کنندگان این اثر گفتگو کردیم. او در فیلم متعددی همچون «خنده های آتوسا»، «من و شارمین»، «سلفی با رستم»، «نازنین»، «فوتبالیست ها» و… به عنوان مدیر تولید همکاری داشته است و این اثر دومین تجربه تهیه‌کنندگی اوست. خلیلی معتقد است: «جایی که همه عوامل، گارد دارند یک مدیر تولید زن خیلی شجاعانه تر و ساختار شکننده تر می تواند عمل کند.» این تهیه‌کننده با اشاره به اینکه فیلمسازی ممنوعیت‌های خودش را دارد می گوید: جنبش «می تو» را اصلا قبول ندارم، هیچ کس بالاجبار کسی را نمی‌تواند مجبور به انجام کاری کند. با او گپی کوتاه از دغدغه ها و سینمای زنانه داشتیم .
چگونه وارد عرصه هنر و سینما شدید؟
رشته من کارگردانی سینما بود، اما در حیطه موسیقی فعالیت می کردم. نوازنده دف بودم و سازهای کوبه ای کار می کردم. سال ۱۳۸۲ بود که برای بازیگری در کاری دعوت شدم، متاسفانه آن جا اتفاقی افتاد و لوکیشن را از دست دادیم و از آنجا بود که وارد کار تولید شدم، البته بازی هم می کردم ولی تولید بیشتر کار کردم، جذابیت پشت دوربین برایم بیشتر است.
درمورد فیلم «برکه خاموش» صحبت کنید، چطور شد که تهیه کنندگی این کار و قبول کردید؟
خب این کار خیلی مرتبط با حرفه اصلی من، نوازندگی بود. برکه خاموش سرگذشت دختری را روایت می کند که برای اینکه ورود پیدا کند به عرصه حرفه ای، با مشکلات و بن بست هایی برخورد می کند. این فیلمنامه را وقتی به من دادند خیلی مورد پسندم واقع شد و لذت بردم و چون خودم عاشق موسیقی هستم برای همین تهیه‌کنندگی این کار و قبول کردم. جذابیت فیلمنامه اش برایم خیلی زیاد بود و به شخصیت خودم خیلی نزدیک بود. از پشتکار این دختر که تمام تلاشش را می‌کرد خیلی خوشم آمد. چون خودم هم اگر بخواهم کاری را شروع کنم هیچ چیزی نمی تواند مانعم بشود و با قدرت ادامه می‌دهم.
با توجه به موضوع فیلم که ورود زنان به عرصه هنر است، چقدر فکر می‌کنید که توانسته پیامش را انتقال دهد؟
ببینید ما در جامعه میکروفون آزاد داریم که میتوانیم در آن همه کار انجام دهیم، ولی فیلمسازی ممنوعیت‌های خودش را دارد، نمی شود خیلی چیزها را به تصویر کشید. ولی من با مخاطب خاص کار دارم. آن کسانی که بخواهند از این فیلم پیامش را بگیرند صددرصد می گیرند. انسان وقتی می‌خواهد به عرصه هنر یا هر عرصه دیگری وارد شود باید درست و سالم ورود کند. انشالله که فیلم توانسته باشد پیامش و انتقال داده باشد.
این فیلم چقدر دغدغه شما بوده است؟
من سالیان سال مدیر تولید بودم و عاشقانه شغلم را دوست دارم. خودم کارگردانی خواندم و کاملا جنس کار را می شناسم ولی جایگاه شغلی من کارگردانی نیست. من مدیر تولیدم و تا الان تعداد خیلی زیادی فیلم و سریال کار کردم. این فیلم دومین کار تهیه کنندگی من است. ولی متاسفانه وقتی این کار را شروع کردم، اتفاق خیلی بدی در زندگی شخصی من رخ داد. من سال ۱۳۹۹ پسرم را از دست دادم. درست در روند تولید فیلم این اتفاق افتاد برای همین خاطره خوبی از این کار ندارم. تا سال ۱۴۰۲ این کار و رها کردم. بعد چند سال سعی کردم دوباره با کار ارتباط برقرار کنم. از امسال شروع کردم به تدوین دوباره این کار، دوباره صداگذاری شد و دوباره این کار شکل وشمایل دیگری به خودگرفت. یک کار خوب از درون این اثر دوباره درآوردیم. اگر خودم پای کار بودم مطمئن هستم که اتفاقات خیلی بهتری می‌افتاد.
شما هم مدیر تولید هستید هم تهیه کننده، کدامیک را بیشتر دوست دارید؟
هر دو در یک راستاست، اساس تهیه‌کنندگی، تولید است. همه تهیه‌کنندگان ما حتما مدیر تولیدهای خوبی بودند. تهیه‌کننده ای که تولید را نیاموخته باشد، هیچ وقت نمی تواند تهیه کننده خوبی باشد. یک تهیه کننده خوب باید فیلم برداری، صدا برداری، صحنه، لباس، گریم و غیره را بلد باشد. یک مدیر تولید در همه این امور مسلط است. فقط پول در فیلمسازی مهم نیست. تهیه کننده باید الفبای کار را بداند و الفبای کار در تولید یادگرفته می شود. من مدیر تولید را بیشتر از تهیه کنندگی دوست دارم.
به نظر شما ورود به عرصه سینما تصادفی است یا اختیاری؟
من اتفاقی وارد سینما شدم. راجب به این سوالتان نمیتوانم جواب صددرصدی بدهم. من خیلی از اشخاص را می شناسم که سالیان سال تلاش کردند ولی به جایگاهی که می خواستند نرسیدند. ولی مطمئنم اگر قدم اول را برداشتی باید بتوانی توانمندی خودت را نشان بدی تا موفق شوی. بزرگترین حرف من به کسانی که می خواهند وارد سینما بشوند، مخصوصا خانم‌ها این است که باید بدون حاشیه وارد شوند. شاید اوایلش سرعتت کم باشد ولی مطمئن تر است. توقع نداشته باشند که ره یکساله را یک شبه بروند. بر خلاف بعضی‌ها که فکر می‌کنند محیط سینما سالم نیست ، من برعکس اعتقاد دارم سینما زیباترین جایی است که می‌توان در آن فعالیت کرد. خانم‌های بازیگری هستند که بدون هیچ مشکلی سالیان سال مشغول به کارند. جنبش «می تو» را اصلا قبول ندارم. هیچ کس بالاجبار کسی را نمی تواند مجبور به کاری کند.
در سینمای ما تبعیض جنسیتی وجود دارد؟
بله، خیلی زیاد. خیلی از تهیه کنندگان ما از این که با یک مدیر تولید زن کار کنند هراس دارند. ولی کسانی که با مدیر تولید زن کار کردند دیگر نمی توانند با مدیرتولید مرد کار کنند. خانم‌ها حس بسیار قوی دارند و می‌دانند با هر آدمی چگونه برخورد کنند. جایی که همه عصبانی هستند یک مدیر تولید زن می تواند همه را آرام کند. قرارداد با عوامل و بازیگر‌ها را یک مدیر تولید زن خیلی راحت‌تر می‌نویسد. جایی که همه عوامل کار گارد دارند یک مدیر تولید زن خیلی شجاعانه تر و ساختار شکننده تر می تواند عمل کند.
یه عنوان اخرین سوال برای مخاطبین ما، چه خبر و نویدی از کار بعدیتان دارید؟
تهیه کنندگی یک فیلم را برعهده دارم که فعلا در مرحله نگارش است. در آینده یک سریال با خانم مستانه مهاجر قرار است پیش تولیدش را شروع کنیم. یک فیلمنامه دیگر دارم که طرحش نوشته شده، ان شالله برای جشنواره سال اینده آماده می شود.
