برای جامعه سینما:رضا اورنگ/پس از انقلاب کمونیست مسلک ها با زرنگی توانستند تا مدتی عنان سینما،تئاتر،تلویزیون و مطبوعات را در دست داشته باشند.برای همین در تئاترنمایش هایی با مضمون کمونیستی ودر سینما و تلویزیون نیز فیلم هایی از شوروی و اروپای شرقی با هدف اشاعه افکارمارکسیست لنینیستی نمایش داده می شدند.
طولی نکشید که زمام کار از دست آنان خارج شد.پس از فروپاشی مرام کمونیستی در ایران و جهان،کمونیست های وطنی یا جلای وطن کردند یا به کنجی خزیدند تا موقعیت دوباره ای بیابند.عده ای نیز سریع دست به کار شده و پرچم توبه در دست گرفتند و چرخاندند.با همین چرخش پرچم توانستند پس از مدتی با چراغ خاموش در سینما،تئاتر و تا حدودی در تلویزیون دوباره مشغول فعالیت شوند.
وقتی آب ها از آسیاب افتاد و توانستند جای پای خود را محکم کنند،دوباره توبه شکستند و با ریاکاری به کار خویش مشغول شدند.امروز در عرصه سینما و به خصوص خانه سینما،بعضی از کمونیست های به ظاهر توبه کرده عنان برخی از صنوف را دردست گرفته و کم کم افکار خویش را حاکم کرده و می کنند.یکی از دلایل درگیری صنوف با اعضای خود و خانه سینما نیز ناشی از القای همین تفکرات است.
متاسفانه برخی از این افراد در تصمیم گیری های خانه سینما و تئاتر نیز بسیار موثر بوده و هستند.کاری که کمونیست ها خوب بلد بودند و امروز نیز دوباره دارند به کار می برند دادن بیانیه ،نوشتن نامه سرگشاده به این و آن و مخالفت با همه جا و همه کس جز همفکران شان است.آنانی که اوایل انقلاب را به یاد می آورند متوجه این مهم می شوند.در آن ایام روزی نبود که از سوی گروه های کمونیستی،از حزب توده گرفته تا مائوئیست ها بیانیه یا نامه سرگشاده ای منتشر نشود.
امروز نیز برخی از کمونیست های دوباره جان گرفته در عرصه سینما و تئاتر،همین کار را انجام می دهند و عده ای ناآگاه که نیز نیت خیر دارند، نادانسته با آنان همراه می شوند.با نگاهی گذرا به رواج برخی از سیاست ها در سینما و نوع فیلمسازی، می توان نفوذ افکار کمونیستی را به راحتی درک و فهم کرد.
به تصویر کشیدن بیش از حد تلخی های جامعه در بعضی از فیلم ها و حمایت از آنها ،نشانه سایه سنگین افکار کمونیستی بر سینمای ایران است.این کمونیست های تغییر مرام داده با همسلکان گذشته خود تفاوت آشکار دارند و به سمتی که منافع مالی شان را افزایش و هر کشور یا فردی که جایگاه آنان را ترقی دهد تمایل پیدا می کنند.در حقیقت پیاده کنندگان اصیل و واقعی این عقیده هستند که«هدف وسیله را توجیه می کند»! بنابراین برای پیشرفت خویش به هر کاری دست می زنند،حتی همکاری با بیگانگان.
متاسفانه مدیران دولتی سینما یا نسبت به این موضوع آگاهی ندارند یا چشم خویش را بسته اند و با این افکار خطرناک که دارد سینمای ایران را از نفس می اندازد برخورد نمی کنند.سینماگران،منتقدان و خبرنگاران باید چشم و گوش خود را کاملا باز کنند تا نادانسته و ناخواسته دوباره به دام این افراد کمونیست مسلک نیفتاده و تحت تاثیر افکار خطرناک شان قرار نگیرند
