جامعه سینما: روپوش‌های قرمز و سرپوش‌های سفید رنگ به معنای یک چیز است: «ظلم به زنان». مارگارت اتوود، فمنیست و نویسنده‌ی مشهور کانادایی در اثر خود، «سرگذشت ندیمه» که در سال ۱۹۸۵ منتشر شد، روایت افرادی را توصیف می‌کند که نماد بردگی و تولید مثل هستند.
کنیزهای این رمان که با روپوش‌های قرمز، کلاه‌هایی سفید و سرهایی خمیده شناخته شده‌اند، وظیفه‌شان تولید مثل برای مردان عالی رتبه است. آن‌ها باید به طور مرتب با فرماندهان خود رابطه‌ی جنسی برقرار کنند و برای آن‌ها فرزند بیاورند.
اگر کنیزها از نقش تحمیلی خود سرپیچی کنند و یا به هر دلیلی قادر به فرزندآوری نباشند، به منطقه‌ی «کلنی»، برای پاک‌کردن مواد رادیو اکتیو و سمی تبعید می‌شوند، که مرگ‌شان حتمی است.با الهام از این اثر برجسته، در تاریخ جولای ۲۰۱۸، دهها نفر از فعالان حقوق زنان آرژانتینی با پوشیدن شنل‌های قرمز و کلاه‌های سفید، به نفع قانونی‌کردن سقط جنین اعتراض کردند.
تظاهرکنندگان با سرهای خم‌شده و در سکوت، تا ساختمان کنگره راهپیمایی کردند و در ادامه‌ی این کنش اعتراضی یکی از فعالان حقوق زنان، نامه‌ای از خالق اثر «سرگذشت ندیمه»، مارگارت اتوود را خواند:«هیچ‌کس سقط جنین را دوست ندارد؛ حتی زمانی‌که ایمن و قانونی باشد. این [سقط جنین] چیزی نیست که هر زنی برای خوشحالی در شب شنبه‌ش انتخاب کند. اما هیچ‌کس هم دوست ندارد که زنان به دلیل غیرقانونی‌بودن سقط جنین در کف حمام خون‌ریزی کنند و بمیرند. خب، چه باید کرد؟»
بنا بر آمارهای وزارت بهداشت آرژانتین در سال ۲۰۱۶، سالانه ۳۷۰ تا ۵۲۲ هزار نفر به صورت غیرقانونی سقط جنین می‌کنند و در این میان نیز چند هزار نفر از زنان به دلیل مشکلات بهداشتی و ایمنی آن، جان خود را از دست داده‌اند.
این الگوی اعتراضی که با یادآوری روایت دردناک «سرگذشت ندیمه»، واکنشی به نقش‌های تحمیلی جامعه‌ی مردسالار و تأکید بر استقلال بدن بود، به سرعت توسط فعالان حقوق زنان در کشورهای کرواسی، انگلیس، ایرلند و … دنبال شد و با همراهی گسترده‌ی دیگر شهروندان، موفقیت‌های قابل توجهی به‌دست آورد.
