برای جامعه سینما :زهرا عبدی/وقتی دو سیزن این این سریال کمدی آمده بود، پیشنهادش کردم و حالا بعد از دیدن سیزن سوم محکم‌تر با دلایلی که در استوری‌های بعدی می‌گویم، پیشنهادش می‌کنم.
۱.مهم‌ترین نکته‌ی این سریال این است که شما دعوت می‌شوید به دیدن ِیک کمدی درباره‌‌ی کمدی. ساختن کمدی سخت است و درباره‌‌ی کمدی ساختن هم از آن سخت‌تر. داستان با شکست یک کمدین و درخشش یک کمدین دیگر آغاز می‌شود و شما را دعوت می‌کند به پیچ‌و‌خم کمدی در دل کمدی. یک سهل ِ ممتنع.
۲.سریال The Marvelous Mrs. Maisel محصول آمازون پرایم است. هیچ ابرقهرمانی ندارد. همه شخصیت‌ها در کنار هم قهرمان قصه‌اند و ابتذال قهرمان‌پروری رایج در فیلم هالیوودی را اصلا ندارد. اقتباس از روی رمان پرفروش هم نیست. خیلی ساده و خیلی با ظرافت داستان را پیش می‌برد.
۳.خانم میزل از طبقه‌ی متوسط رو به بالا به دنیای پایین شهر قدم می‌گذارد و به سراغ نوعی از هنر و کمدی می‌رود که جامعه برای زنان اصلا نمی‌پسندد. مادرش بارها می‌گوید فرقی بین یک زن کمدین و یک فاحشه نمی‌بینم! این سریال در دفاع از هنر ناشناخته و زنان ناشناخته است و این را تا پایان سه سیزن هم حفظ می‌کند.
۴.سریال جابه‌جا طعنه‌های سنگینی به زندگیِ ایده‌آل آمریکایی و رویای آمریکایی می‌زند. به دین متعصب و عادات کور هم ضربات مهلکی می‌زند.
۵.وجود یک زن با نام «سوزی مایرسوت» که او هم در کنار میزل، نقش اصلی را بر عهده دارد. این زن آن‌قدر از کلیشه‌های جامعه‌ی آمریکا دور است که بارها با مردان اشتباه گرفته می‌شود. ترکیب او و میزل در بیشتر صحنه‌ها بار کمیک صحنه را به دوش می‌کشد.
۶.بی‌اغراق این سریال برخوردار از بهترین صحنه‌آرایی و طراحی لباس است. بخشی از جذابیت شخصیت اصلی سریال یعنی « میج میزل» است. در کنار معصومیت و زیبایی چهره‌ی میج میزل، فضای سریال پر است از چیزهای زیبا و چشم‌نواز و رنگارنگی که در ایام قرنطینه می‌تواند کمک کند کرونا را دمی فراموش کنید.
۷.پرداخت جزئیاتِ ساده‌ی زندگی آدم‌ها در این سریال عالی است. وجود این ریزه‌پردازی‌ها باعث می‌شود دیوار حائل بین شخصیت‌های داستان و تماشاکننده فرو بریزند. بیننده فاصله‌ی خیلی کمی با فضای زندگی در جریان در این سریال دارد.
