اختصاصی جامعه سینما :محسن سلیمانی فاخر /«ایتالیا ایتالیا » منهای فرم حرف جدیدی درسینما ندارد، اینکه یک زندگی به سستی و با نگاهی اولیه وعاشقانه شکل می گیرد و بعد از چندی دچار خمودگی می شود و بحران زندگی زناشویی به وجود می اید .
فیلم ازاساس درباره سوءظن هایی که ممکن است در زندگی مشترک بوجود اید و تردیدها جریان طبیعی زندگی را دچار نخوت می کند.«احساس محرومیت» در ایتالیا ایتالیا تم باطنی فیلم است،«نادر» و«برفا» در احساسی که محرومیت را روح و جان تجلی می کند قرار می گیرند و زندگی ایی که با عشق شروع کرده اند به ارضاء نشدن خواسته ها و انتظاراتشان می انجامد.
انها در محرومیتی نافرجامی قرار می گیرند که در اثر عوامل بیرونی همچون فوت فرزند و شکست شغلی ایجاد شده و با عامل درونی خیانت پنداری و عدم درک روحی طرفین ممتزج شده است . حال این زوج نویسنده و هنرمند در اثر فوت فرزند،احساس خلایی دارند که حتی روابط جنسی شان را هم تحت تاثیر قرار داده و حتی موفقیت های نسبی نادر فرصتی را برای ارضای احتیاجات روانی همسر و محبت کردن به او باقی نمی گذارد.
«ایتالیا ایتالیا » کاوه صباغ زاده نتیجه بی توجهی ها ومحرومیت از علاقه ای است که نیاز روانی و اولیه هر انسانی تلقی می شود.زوجی که نیازمند آنند که دوست داشته شوند و متقابلاً مورد محبت و علاقه هم قرار گیرند ، اما فشار زندگی یک طرف موازنه را به هم می ریزد و امنیت عاطفی و روانی را متزلزل می کند.
در فیلم محرومیت نسبی باعث می شود زوجین حتی در زندگی که مملو از زرق و برق است برای دستیابی به اهداف و خواسته هایشان مانعی احساس کنند و نتیجه طبیعی و زیستی این وضع ، آسیب رساندن به خویش است ، اسیبی که حتی به خود زنی هم منجر می شود . چرا که میان انتظارات (خواسته ها) و توانایی ها (داشته ها) اختلال وجود دارد.
«برفا»در محرومیت برونزا فرمان زندگی را از دست می دهد ،او به دلیل برخی اقدامات٬ و تصمیمات از عامل خارجی که به ساخت فیلمش خلل وارد می کند ٬ در برزخی قرار می گیرد. که خود را از دسترسی و بهره مندی از برخی منابع و مواهب که دیگران دارند و او ندارد عاجز می داند . آن سو قبل خود را در موقعیتی که بر گرفته ازمحرومیت درونزا است متصور می کند تا جایی که فوت نوزادش احساس سرزندگی را از او می گیرد و از دلسوزی و همذات پندای متنفر می شود با این حال فیلم نخست فیلمساز به طرح مشکلات در فرمی نو اشاره دارد ، ایمایی که در سطح می ماند و به واکاوی هیچ نقبی نمی زند.
