مختص جامعه سینما:محمد آقازاده/ فیلم “اوزاک” به کارگردانی نوری بیلگه جهان تراژیک وارونه یی را ترسیم می کند که آدمی هیج انتخابی در آن ندارد ، جهان بی انتخاب خود دوزخ است،آدمها در این فیلم نه علیه خدایان (تقدیر ناگزیر ) و یا شرایط حادی که روزگار افراد را سیاه می کند می شورند و نه نسبت به آن اعتراضی دارند.
آنها تنها تسلیم شرایطی می شوند که در دامش افتاده اند،آنها در جستجوی آن دیگری همه چیز را به خواست جنسی تقلیل می دهند ولی در آن هم یا دچار ملال می شوند و یا ناکام می مانند،در فیلم لحظه یی است که موش به دام افتاده یی شدت عاطفی یکی از شخصیت های فیلم را بر می انگیزدتا این موش را بکشد تا زنده و زنده توسط گربه ها خورده نشوند، اما آدمها خیره به طبیعت سرد وجامعه یخ زده می نگرند وحتی از این گزاره نیچه می گذرند”که اگر به مغاک خیره شوی شبیه آن میشوی”.
آنها هیچ شباهتی با جهنم زندگی که محاصرشان کرده اند نمی شوندبلکه توسط آن بلعیده می شوند، خودکشی از طریق خیره شدن به آنچه که زندگی را محال می کند،فیلم مخاطب بلعیده می شوند و او را با همان تجربه زیسته یی روبرو می کند که به عمد نادیده می گیرند تا از دام وحشتی بگریزند که هیچ گریزی از آن نیست.
