برای جامعه سینما:رضا ظفری/ ژانر و سبک دومبنای اصلی سینما و هنر فیلمسازی اند. همانند زمان و مکان که دو مبنای اصلی علم تاریخ اند. بدون آنها ریشه ای وجود ندارد و بدون ریشه نیز آنها وجود ندارند. چیزی مانند قضیه مرغ و تخم مرغ. هیچکدام قبل از دیگری نبود اما هر کدام به دیگری وابسته است. شناختن دو مبنای سینما به عواملی چون ادراک و سبک عمل در زندگی و مهم تر از همه کمک به زود قضاوت نکردن و زود تصمیم نگرفتن کمک چشمگیری میکند. باشد که سینما اجرش را به جا آورده و زندگی انسانوار را به ما بیاموزد.
مبانی اصلی هنر سینما
مردم به دلایل متفاوتی سراغ رسانه دراماتیک اعم از(سینما. تلویزیون. رسانه های نوشتاری چون کتاب. تلفن همراه و…) میروند. برای لذت بردن در لحظات زندگی. برای پر کردن اوغات فراغت. برای آموختن زبان های مختلف. برای تفکر منطقی و فلسفی. برای تحلیل و بررسی کارکرد رسانه ها و هزاران هزار دلیل دیگر.
اینکه ما صرفا در مقابل رسانه ها مخاطب منفعل باشیم بدین معناست که سواد رسانه ای نداریم و زود تحت تاثیر هر جهان رسانه ای قرار میگیریم. (مثال اسف بارش کاریست که تلویزیون ترکیه دارد با ایران انجام میدهد.) تحلیل.،واکنش، سخن و بحث ما درمورد رسانه های متفاوت به قول تیم گوریکان نه تنها لذتی که ما قرار است از آن رسانه ها ببریم را کم یا زائل نمیکند بلکه لذتی برای ما به ارمغان می آورد که تا قبلش توانایی تجربه آن را نداشتیم.
اگر لذت تماشا و درک رسانه دراماتیک یکی از لذت های جهان نوین است،پس تحلیل و واکنش ما نسبت به آنها لذت مکمل آن است. دو پایه ای که هر کدام بدون دیگری قادر به انجام فعالیتی نیستند.
سینما و تلویزیون عظیم ترین رسانه های گروهی هستند. تحلیل گران و محققان این رسانه که ما هستیم را منتقد مینامند. سینما یا بهتر است بگویم رسانه فیلم های دراماتیک که هر روزه با آنها سر و کار داریم به بخش های بسیاری تقسیم میشود که آنها را با توضیحات مختصر اما کاملشان در این نوشته برایتان با نظام و نظریه خود بنده تقسیم بندی میکنم.
تاکید دارم که این استاندارد دسته بندی شده نظریه ی جهانی استانداردیست که توسط من به بهترین نحو طبقه بندی شده و به جرأت میتوانم اثبات کنم که کامل ترین مقاله در موضوع خود است. چیزی که به این شکل و به این دقت در هیچ وبسایت دیگری در جهان وجود ندارد. اختصاصاً مربوط به وبسایت سلام سینما است. امید وارم از خواندن آن لذت برده و نکات کلی و سبک شناسی سینمایی را به سادگی فرا گرفته و استفاده کنید.
ژانر وسبک.مقدمه ای بر سینماگری
رسانه فیلم دراماتیک که شامل سینما. تلویزیون. سرویس استریم پخش آنلاین فیلم و… میشود به طور کلی در سه دسته جای میگیرد.
۱_فیلم مستند
۲_فیلم انیمیشن
۳_فیلم داستانی(که البته انیمیشن از شاخه های آن است اما به دلایلی مجزا هم محسوب میشود.)
۱_فیلم مستند
مستند به گونه ای از فیلم گفته میشود که برگرفته از اتفاقات و یا نشان دهنده ی اتفاقات حقیقی یا غیر حقیقی با پایه های حقیقی است. فیلم هایی که به منظور جنبه هایی از واقعیت ساخته میشوند را مستند میگویند و اصولا برای آنها به خاطر تاثیری که باید بگذارند داستان یا روایتی ساده تنظیم میکنند.
برای مثال یک مستند حیات وحش را که تماشا کنید. مثلا میبینید که محققان روی حیوان ها نام میگذارند و برای آنها هویتی اجتماعی در مستند قائل میشوند. برای آن داستان پردازی کرده و به این وسیله شما را از خستگی از مستند رهایی داده و علاوه بر آن اطلاعات شما را نیز راجع به مثلا زندگی آن حیوان قوت میبخشند.
چه بهتر از اینکه انسان مستقیما از دیدن یک فیلم هم لذت و هم کسب علم بیشتر را ببرد. بیهوده نیست که خداوند بار ها راجع به علم آموزی بحث کرده. شاید با شناخت طبیعت یا شناخت خود. به درجات عالی شناخت حق تعالی برسیم.فیلم مستند را که به منظور جنبه هایی از واقعیت ساخته میشود با فیلم بیوگرافی اشتباه نگیرید. هر دوی این ژانر ها فیلم را بر پایه حقیقت میسازند اما تفاوت آشکاری دارند. فیلم بیوگرافی به بیان زندگی شخص یا اشخاصی در زمان های مختلف تاریخ میپردازد مثل سریال مختار نامه یا یوسف پیامبر که برای شما بیشترین آشنایی را دارند.
این فیلم ها هم بر اساس حقیقت ساخته شدند اما به دلیل ساختار نمایشی و درامشان مستند تلقی نمیشوند. مستندات اصولا ساختار داستان گونه ندارند و صرفا به کاوش و جستجوی وقایع و پدیده های مهم با یک دوربین سر دستی ساده میپردازد.
آکادمی علوم و هنر های سینمایی یا همان اسکار، سالانه دو جایزه اش را به مستند کوتاه و بلند اختصاص میدهد. میتوانید منبع خود را برای مستند از برندگان اسکار بگیرید. خاطر دارم که مستند کار خانه آمریکایی برنده سال گذشته بود. شما نیز خودتان را به مستند دیدن عادت دهید زیرا تنها ساختاری است که پیام خود را که عموما اطلاعات تاریخی و تجربی اند مستقیما و بی واسطه به ذهن شما تقدیم میکند. مستند ببینید تا جهان را بشناسید و جهان را بشناسید تا خدا را بشناسید.
۲_فیلم انیمیشن
انیمیشن به ساختاری از فیلم گفته میشود که در آن به اشیاء، مدل ها و تصاویر غیر متحرک جان بخشیده میشود. در واقع انیماتور ها(متحرک سازان انیمیشن ها) روح خود را چون خدای انیمیشن به شخصیت ها القا میکنند و با روش های متفاوت. از استاپ موشن گرفته تا پویانمایی اشیاء و سه بعدی صحنه ای، این انیمیشن ها را میسازند.
انیمیشن را خودتان میشناسید اما باید به یک نکته مهم توجه کنید:در استاندارد جهانی، به ویژه بانک اطلاعاتی imdb و آکادمی علوم و هنر های سینمایی انیمیشن یک ساختار کلی از فیلم است و چیزی با عنوان(برنامه کودک و کارتون) وجود ندارد. تنها عناوینی که متغیر اند رده سنی و محتوایی این انیمیشن هاست.
مثلا انیمیشن مجموعه ای ماشیناسور ها که از تلوزیون داخلی پخش میشود، مربوط به رده سنی ۷ تا ۱۲ سال است و نوجوان ۱۵ ساله حق تحقیر و یا عنوان کردن نام برنامه کودک را برای این انیمیشن ندارد. آن برای رده سنی خودش ببیند و سعی کند نخود هر آشی نشود. باور کنید یا نه ساخت انیمیشن از فیلم بسیار سخت تر است.انیمیشن ها به طور کلی به دو سبک تقسیم میشوند.
۱_دو بعدی
۲_سه بعدی
روش های ساخت در سبک دو بعدی پویانمایی کاغذی، شنی، کات ِ اوت، سل انیمیشن، سیلوئت انیمیشن، نقاشی روی شیشه، روتوسکوپی، پیناسکرین و دوبعدی رایانه ای.
۱_ پویانمایی کاغذی :یکی از انواع پویانمایی دوبعدی است که در آن تمام طرحهای کلیدی و میانی و حتی پسزمینهها بر روی کاغذ کشیده شده است و از همان طرح به عنوان طرح نهایی عکس یا اسکن گرفته میشود. در این شیوه هر فریم از پویانمایی بر روی یک برگ کاغذ یا مقوا بوسیله ابزاری مانند مداد، مداد رنگی، آب رنگ یا… طراحی و اجرا میشود.
۲_سل انیمیشن:تکنیکی که سالهای متمادی مورد استفاده کمپانی های بزرگ فیلمسازی پویانمایی بوده است. نام این تکنیک از طلقهای شفاف سلولوئیدی که نور را از خود عبور میدهند، گرفته شده است. در این روش با قرار دادن چند طلق شفاف بر روی هم و الیهبندی آنها، به طوری که روی هر کدام به دلخواه طراحی یک شخصیت یا پس زمینه و یا اشیا مورد نظر به طور جداگانه انجام گردیده، متحرک سازی صورت میگیرد.
ترتیب کار به این صورت است که ابتدا طرحهای مقدماتی روی کاغذهای پانچ شده و با استفاده از پین ترسیم میگردند که به آن طرحهای مدادی گفته میشود. سپس عمل تست حرکات انجام شده و در صورت درست بودن آن، عملیات اجرای آن بر روی طلق به این شکل اجرا میگردد که خطوط اصلی طرح شخصیت بر یک طرف آن و رنگها در طرف دیگر طلق، نقاشی میشود. مزیتی که این تکنیکنسبت به پویانمایی کاغذی دارد، این است که قابلیت استفاده از الیههای بیشتری را در یک کادر امکانپذیر میکند. برای مثال، پویانماییهای »سفیدبرفی و هفت کوتوله«، »زیبای خفته«، »گربههای اشرافی« و »دامبو« با این تکنیک ساخته شدهاند.
۳_کات اوت:در شیوه سنتی این تکنیک، طرحها بر روی مقواها کشیده میشوند؛ سپس قطعات دست، پا، سر و بدن تفکیک شده و به قطعات کوچکی بریده میشوند و از محل مفاصل بر روی هم چیده شده یا مفصلبندی شده سپس حرکت داده میشوند. مفصلبندی عروسک کاتاوت با روشهای خالقانه انجام میشود که مرسومترین آنها، اتصال با چسب و مفتول فلزی نازک در پشت قطعات بریده شده است. با هر حرکت، یک فریم عکس گرفته میشود و در نهایت در فیلم، شخصیتهایی که شامل قطعات زیادی هستند به حرکت در میآیند.
۴_روتوسکوپی:تکنیکی است که در آن، طرح هر فریم از روی حرکات عکسهای واقعی ترسیم میشود. اساس طراحی بسیاری از حرکات حیوانات در اکثر کارهای دیزنی همین روش است؛ در واقع میتوان گفت در این شیوه، حرکات فریم به فریم روی فیلم زنده نقاشی میشوند.
۵_دوبعدی رایانه ای:اولین جریان های تولید گرافیکهای رایانه ای در دهه۱۹۷۰م شکل گرفت.از مزایای استفاده از این تکنیک میتوان به موارد زیر اشاره کرد:حذف بسیاری از مراحل تولید پویانمایی دستی و گرافیک تغییر نقاشیها و تصاویر ایجاد شده به نحوه دلخواه ضبط و برنامهریزی در یک تولید منظم استفاده و بازخوانی نقاشیها و تصاویر ایجاد شده در زمان و صحنههای دیگر کوچک و بزرگ کردن تصاویر ایجاد الیههای نامحدود )برخلاف محدودیت طلقها(برنامه ریزی حرکت دوربین ضبط و تحلیل های صدا بالا بردن سرعت در تولید پویانمایی امروزه اغلب تولیدکنندگان به دلیل صرفه اقتصادی و امکانات روزافزون رایانه ای ترجیح میدهند از این شیوه استفاده کنند.
پیکسیلیشن، پویانمایی اشیا، خمیری، عروسکی و سه بعدی رایانه ای.
۱_پیکسلیسشن:پیکسیلیشن یکی از تکنیکهای استاپموشن است. نورمن مکالرن از جمله هنرمندانی است که با این تکنیک، انیمیشن به یاد ماندنی همسایهها را ساخته است، او در تعریف پیکسیلیشن میگوید: »پیکسیلیشن تکنیکی است که در آن به جای قرار دادن نقاشی و عروسک مقابل دوربین، انسان واقعی قرار داده میشود.
۲_پویانمایی اشیاء:یکی دیگر از تکنیکهای استاپموشن است که در آن از اشیای مختلف استفاده شده و متحرکسازی میشود. این تکنیک برای اولین بار در سال۱۸۹۸م توسط جیمز استوارت بِلکتون خلق شد.
دو رویکرد کلی در این تکنیک دیده میشود:اشیایی که شخصیت انسانی ندارند و میتوان گفت اشیای زنده هستند.
اشیایی که علاوه بر زنده بودن، رفتار انسانی به آنها نسبت داده شده است.فاقد حیات است، دشوار اما خالقانه است. برای بطورکلی روند خلق یک شخصیت انسانی در قالب یک شئ که اساساجان بخشی به اشیا اصول و مبانی واحدی وجود ندارد و رویکردها متفاوت هستند. بخشیدن رفتارهای انسانی به طبیعت بیجان، آنها را برای مخاطب آشناتر میکند. در طی فرآیند شخصیت دادن به اشیا، آنها میتوانند همان تنوعی را داشته باشند که انسانها دارند. از اینرو، دست نویسنده برای نوشتن فیلمنامۀ پویانمایی که شخصیتهایش اشیا هستند، بسیار بازتر خواهد بود.این پویانمایی به روش هایی چون عروسکی و خمیری تلقی میشود.
۳_معمول ترین تکنیک ۳۰ سال اخیر یعنی سه بعدی رایانه ای:
قدرت پردازش تصویری آنها، تغییر زیادی را در نوع و تکثیر تصاویر گرافیکی بوجود آورده اند و زمینه رایانه ها و خصوصارا برای خلق پویانمایی در محیط سهبعدی رایانه فراهم کرده اند. َ ِس ِتر« اولین پویانمایی کوتاه رایانهای تاریخ به نام »ماجراهای آندره و والی بی را در سال ۱۹۸۴م تولید کرد. در آن سالها بسیاری از شرکتهای بزرگ فیلمسازی جهان توجهی به این تکنیک پویانمایی نداشتند، اما این بی توجه ایی ها بعد از
ساخت اولین پویانمایی بلند »داستان اسباب بازی« در سال۱۹۹۵م به پایان رسید. بعد از ساخت این پویانمایی شرکتهای بزرگ همچون والت دیزنی که شاهد استقبال مردمی بودند، دست از مخالفت با این تکنیک جدید برداشتند و خود نیز شروع به تولید پویانماییهای سه بعدی رایانه ای کردند…
سبک های کلی انیمیشن سازی به شرح بالا بود اما به آنها خلاصه نمیشود.هر کارگردان به نسبت هنر خودش میتواند صاحب سبک باشد. برای مثال تیم والتر برتون را با انیمیشن های خاصش چون عروس مرده و انیمیشن هایی از دنیای مردگان با عنوان برتونیسم میشناسند.
یا کشور هایی چون ژاپن و اسپانیا خود صاحب سبک در رشته انیمیشن اند. اطلاعات جامع و کامل تر راجع به انیمیشن که بنده در آنها تخصص خاصی ندارم را استاد گرامی غلامرضا حاجی عرب در همین وبسایت منتشر خواهد کرد. نوشته های ایشان راجع به سینمای انیمیشن جامع تر و کلی تر اند.
این هنر و این رشته مدام در حال رشد و توسعه است و هر لحظه ممکن است روش نوینی خلق کند. انیمیشن ها همانند فیلم داستانی که در ادامه توضیح خواهم داد در ژانر های متفاوتی قرار میگیرند. برای مثال انیمیشن معروف شرک در سبک سه بعدی رایانه ای و در ژانر فانتزی.کمدی. ماجراجویی قرار دارد.
انیمیشن سازی هنر واقعا سخت و پیچیده ایست. این را خودم میگویم که در این زمینه فعالیت هایی داشتم. اما نتیجه این زحمات از همان ابتدا و با والت دیزنی بزرگ، از سیندرلایش گرفته تا میکی موس. هفت کوتوله و صد ها انیمیشن دیگر که همه با آنها بزرگ شدیم و فرزندانمان نیز با آنان بزرگ خواهند شد. گاهی مضامین انیمیشن ها حتی بیشتر از فیلم و مستند است. چیزیست که میخواهد نکته ای مهم را بازگو کند.
فیلم های داستانی که خود به سه دسته سینمایی. سریالی و مجموعه ای تقسیم میشوند. سریال و سینمایی را که خودتان میشناسید اما اینجا یک نکته وجود دارد. فرق مجموعه با سریال این است که ما در سریال ها قسمت های فراوان یا حتی کمی داریم که داستان هایشان به هم مرتبط است.
در واقع سریال گونه ای از فیلم است که هر قسمت از آن به قسمت بعد و قبل خود ربط دارد و نمیتوان از دیدن ناگهانی آن در قسمت های وسط چیزی فهمید اما مجموعه ها که اکثرا تلویزیونی اند خلاف این اند. یعنی در مجموعه ای (مثلا مجموعه معروف باب اسفنجی) در یک یا دو قسمت با شخصیت های اصلی و فرعی آشنا شوید. آنوقت هر کدام از قسمت های آنرا که داستان جدایی دارد و وابسته نیست ببینید به سادگی همه ماجرا را متوجه میشوید. این است تفاوت سریال با مجموعه یا اصطلاحا تی وی شو.
فیلم ها از همان ابتدا به اندازه انیمیشن ها مردم را شگفت زده میکردند. مردم حاظر بودند به تماشاخانه های بزرگ رفته و برای دیدن یک دقیقه تصویر متحرک جانشان را هم بدهند.
در طول سیر و تحولات سینما و فیلم و ظهور فیلم های سه بعدی با کینه توسکوپ ادیسون، وقتی از روی ریل از قطاری که به سمت دوربین میآمد فیلم میگرفتند، مردم به محض دیدن قطار روی پرده نقره ای سینما وحشت کرده و از سالن ها میگریختند.
فناوری جدید رسانه ای که در سال های قبل از ۱۹۰۰ میلادی. یعنی ۱۲۰ سال پیش صرفا برای نشان دادن تصاویری از دنیای واقعی روی پرده ساخته شده بود. توسط اساتیدی چون ژرژ ملیس به هنر تبدیل شد. به جرات میتوان گفت که ملیس فرانسوی اولین کارگردان شعبده بازی بود که به فیلم هایش داستان میداد. او را همچنین اولین خالق ژانر وحشت فانتزی نیز میدانند. با فیلم دو دقیقه ای قلعه ارواحش.
رسانه فیلم با سیر و تحولاتی عظیم که حتی ذهن ما توانایی ادراک آن ها را ندارد.مواجه شد و به چیزی که هم اکنون هست تبدیل گشت. زمان نیز یک پدیده سیال است و ما چیزی به عنوان قدیمی و به درد نخور نداریم..
بدون اغراق میشود گفت که حتی از فیلم های ۱۲۰ سال پیش ژرژ ملیس. در واقع اولین فیلم های داستانی با زمان هایی اکثرا یک حلقه ای(ده دقیقه ای) لذتی را ببریم که از فیلم های امروزه ی برخی کشور ها چون ترکیه نمیبریم.
حال در سیر تحولات سینما فیلم ها از روش های متفاوت چون تلویزیون، تلفن همراه و راه هایی جز سینما رفتن پخش و منتشر میشوند. مبنای انتخاب فیلم برای مردم امروزه عوامل مختلفی چون خلاصه داستان. بازیگران. کارگردان. پوستر. تریلر و… است.ممکن است یک نفر از فقط یک کارگردان فیلم تماشا کند اما از هر ده نفر، معیار یک یا دونفر این است. اکثریت مردم به ۱_ژانر و سبک و ۲_امتیاز فیلم از وبسایت های جهانی و معتبری چون imdb… Rotten tomatos… Metascore
رسانه فیلم چیزی فرای سرگرمی شخصی یا گروهیست . هنر این نیست که مثل یک کنشگر منفعل پشت صفحه نمایش بایستی و فیلمی نگاه کنی. هر فیلم هزار نکته مهم برای آموزش دارد که انسان خواه ناخواه باید یاد گرفته و واکنشی حد اقل ذهنی برای خودش داشته باشد. حال این واکنش اگر به صورت نظر در سایت یا حتی در جمع و گروهی مطرح شد که بهتر است.ساده ترین نکته هایی که فیلم ها به ما یاد میدهند این ها هستند.
۱_زبان خارجی
۲_اطلاعاتی فرای اطلاعات عمومی در هر زمینه و هر شاخه اعم از جامعه شناسی.. سیاست.. روانشناسی و…
۳_پیام و درس های اخلاقی که هر فیلمی با خود دارد. حال برخی در رساندن آن موفق و برخی کمکار اند. سعی از شماست…
در این مقاله سعی دارم شما را با معیار های انتخاب فیلم آشنا کنم که هنر زود قضاوت نکردن در مورد مسائل مختلف را بهتر فرا بگیرید و فیلم را از روی یک خلاصه داستان و یک پوستر یا حتی یک آنونس و تیتراژ قضاوت نکنید.
ژانر و سبک. مبانی اصلی سینما
ژانر از واژه فرانسوی ganre که به معنای گونه و نوع است گرفته شده. ژانر فیلم به معنای کلیت فیلم و چارچوبیست که فیلم بر اساس و حول محور آن میچرخد. در مورد پیدایش ژانر نظریه های متعددی وجود دارد اما همه این را میدانند که ژانر و فیلم با هم و توسط یک فکر واحد به وجود آمدند.
کسی که قصد خنداندن جمعی را داشت نمایشی اجرا میکرد که با ویژگی های خاص و شادی آور همراه بود. در مورد تشخیص ژانر باید گفت که کار پیچیده ای نیست اما سبک فیلم ها چرا. زیرا سبک های آنها که بعد از ژانر توضیح خواهم داد ساختار هایی کلی و ماندگار تا مدت زمانی نامعلوم در اند و تشخیصشان کمی دشوار است. تمامی ژانر های موجود بر اساس معیار پنجاه ساله و بعد از وسترن سازی سرجیو لئونه به ترتیب زیر اند……. البته یک نکته وجود دارد. مجموعه های ژانری که در مقاله های بعدی مفصل توضیح خواهم داد را گونه نام میبرند. همانند گونه ورزشی یا گونه وحشت…
انواع ژانر های فیلم
درام:درام ژانر معمول و پرتکرار سینما است. برای تشخیص درام دو مشخصه وجود دارد. ۱_فیلم هایی که محوریت موضوعاتشان حزن و اندوه یا موضوعات مختلف روزمره اجتماعی باشد.۲_فیلم هایی که ساختاری داستان گونه دارند و معمولا کمدی های بیش از اندازه در آنها وجود ندارد.
اکثرا برخی فیلم ها را درام معرفی میکنند در صورتی که اینگونه نیستند. فیلم عاشقانه ای را فرض کنید که کمدی در آن زیاد است و موضوعات حزن انگیز به صورت حاشیه هایی ریز برای تکمیل فیلم به کار میروند. پس فیلم ما درام نیست. عاشقانه کمدیست. هر چه تجربه خود را در این زمینه بیشتر کنید بهتر عمل خواهید کرد. برخی مسئله ها صرفا با دانش عقلی حل نمیشوند و تجربه و تشخیص تجربی بهترین معلم در آنهاست.
اکشن:فیلم های اکشن یا معادل فارسی (حادثهای) فیلم هایی هستند که مشخصه هایشان را به سادگی اما با دقت میتدان تشخیص داد… زد و خورد.. شلیک و تیر اندازی.. صحنه های انفجار و انهدام اشیاء یا ماشین ها.. آکروبات همراه با مبارزه و ویژگی های هم قبیل آن فیلم های اکشن را میسازند.
همانند سری فیلم های معروف سریع و خشن. ماموریت غیر ممکن. یا فیلم های سبک ابر قهرمانی چون مرد عنکبوتی خودمان از فیلم های اکشن محسوب میشوند. البته اینجا یک نکته به وجود می آید. نکته مهمی که اکثرا آن را به اشتباه میگیرند. فیلم اکشن از فیلم جنگی جداست. در واقع آنها دو ژانر جداگانه اند.اکشن به ویژگی های بالا تلقی میشود اما جنگی که پایین برایتان میگویم…
جنگی:ژانر جنگی ژانریست که در آنها ماجرا های جنگ ها روایت میشود. جنگ های تاریخی و باستانی نه، بلکه جنگ های مدرن. از بعد از اختراع تیرکمان زنبوری، همان تیر و کمان هایی که مانند تفنگ با ماشه ای قفل میشدند(که الآن حضور ذهن ندارم). آخرین اختراع بشر قبل از تپانچه آن بود.
پس فیلم هایی که در آنها جنگ با تفنگ انجام میشود جنگی معرفی میشوند. عموما فیلم های جنگی واقعه هایی حقیقی را در جنگ های جهانی اول و دوم یا جنگ های داخلی کشور ها یا… روایت میکنند و شاید از هر ۱۰۰ فیلم جنگی،ماجرای یکی از آنها اقتباسی نباشد و در واقعیت رخ نداده باشد. ایران محدوده فیلم های جنگی خود را به هفت سال دفاع مقدس محدود کرده اما سایر کشور ها جنگ های دیگرشان را نیز روایت میکنند.از بهترین فیلم های جنگی میتوان به نجات سرباز رایان از استیون اسپیلبرگ نام برد.
هیجانی:در تعریف trillher اگر اسپلش را درست نوشته باشم اختلاف نظر های فراوانی وجود دارد اما ریشه و اصلشان از یک نکته سرچشمه میگیرد. فیلمی که به معنای واقعی کلمه تپش قلب انسان را با خود به همراه آورده یا انسان را همگام با فیلم به صورتی هدایت میکند که مدام سردرگمی و استرس با انسان باشد را فیلم هیجانی میگویند.
فیلم هیجانی لزوماً نباید ترسناک باشد. برخی کارگردانان خاص و صاحب سبک مانند برادران سفدی. به خصوص جاش سفدی با تکنیک هایی چون موسیقی متن دارای فرکانس ۲۷ مگاهرتز و محور بدون توقف فیلم میتوانند کمدی و درام یا حتی عاشقانه را هم که آرام ترین ژانر ها هستند تغییر دهند. پس هیجان صرفا در فیلم های اکشن. جنگی و… وجود ندارد. نمونه کار خوب آنها فیلم جواهرات تراش نخورده با بازی آدام سندلر است .
فانتزی:فیلم فانتزی به علت نزدیکی به فیلم ترسناک دچار تغییراتی در ادوار گذشته شده. امروزه فیلمی را فانتزی مینامیم که مشخصه های زیر را داشته باشد.جن و پری و افسانه های آنان. اما نه با محور وحشت.. جادو و تردستی.. پرنسس ها و شاهزاده ها.. موجودات و وقایع افسانه ای که با جادو در آمیخته..
دنیای فرای طبیعت که همان جادو های معروف در آنها وجود دارد و… نکته مهم این است که فیلم فانتزی با فیلم تخیلی اشتباه گرفته نشود. در واقع ما ژانری تحت عنوان تخیلی نداریم. فیلم های ماورایی یا علمی تخیلی اند.. یا فانتزی و یا گونه وحشت. عموما فانتزی های معروف را با کمپانی دیزنی میشناسیم. فیلم هایی چون سیندرلا.. شرک.. سفید برفی و هفت کوتوله.. زیبای خفته…یخ زده و… که معمولا از دیزنی اند نمونه های فانتزی معروف اند. پینوکیو از قلم افتاد…
کمدی:کمدی گونه ی معروفیست که به صورت مفصل در مقاله بعدی راجع به آن توضیح دادم. فعلا تا همین حد بدانید که فیلم هایی که شادی.. احساس شادمانی.. خنده.. قهقهه یا حتی لبخند را دستمایه موضوع خود قرار میدهند فیلم کمدی اند. دقت داشته باشید شوخی میتواند در فیلم درام هم وجود دلشته باشد اما به معنای کمدی بودن آن نمیشود. مگر اینکه کمدی و درام با هم و در یک اندازه در آن وجود داشته باشد. مانند فیلم های مسابقات آواز یوورژن یا پادشاه استاتن آیلند.کمدی را به شخصه به همه توصیه میکنم. دلایل آن در مقاله بعدی ذکر شده…
بیوگرافی:همان طور که اسمش معلوم است این ژانر به معرفی کل یا بخشی زندگینامه اشخاص و یا شخص مهمی در طول کل تاریخ میپردازد.فیلم های بیوگرافی اکثرا یا تماماً درام هستند. ساختار درام همیشه با بیوگرافی ها است و همه فیلم های جنگی که بر اساس واقعیت هستند نیز بیوگرافی محسوب میشوند. دو نکته وجود دارد.
۱_فیلم های بیوگرافی ساختاری درام دارند، پس مستند ها با بیوگرافیها یکی نیستند.
۲_دیدن فیلم های بیوگرافی در کنار مستند بهترین کار برای یک بیننده است. اطلاعات زندگی افرد را که درسی برای همه محسوب میشود با فیلم های بیوگرافی کامل و واضح به بیننده انتقال پیدا میکنند.
عاشقانه:فیلم هایی اند که محور داستانشان مربوط به داستان های اقتباسی یا فیلمنامه های اصلی نویسندگان اثر راجع به عشق دو نفر به هم،(عشق های همجنس در این دسته قرار ندارند.) است. داستان هایی که اغلب درام هایی تاثیر گذار و سبک آموز اند. برخی فلسفی و برخی قلبی.
ورزشی: در فیلم های ورزشی موضوع و هدف اصلی ما ورزش یا اتفاقات پیرامون ورزش است که گاهی درام از آب در می آیند اما فرم ورزش خود را حفظ میکنند. ورزشی بیشتر گونه است تا سبک، پس زیر شاخه هایی چون مسابقه ای. و. هنر های رزمی دارد. مسابقه ای فیلم های ورزشی هستند که محوریت آنها مسابقه است. به خصوص مسابقه با ماشین یا موتور. هنر های رزمی که چین استاد این فیلم هاست هم نیازی به توضیح ندارد. از بهترین فیلم های ورزشی میتوان به جنون سرعت. مجموعه فیلم های ایپ من.و راه بازگشت اشاره کرد. همچنین فورد در برابر فراری که امسال دو اسکار را از آن خود کرد…
موزیکال:فیلم های محبوب و جالبی که در ایران همه برای رده سنی کودکان ولی در سایر کشور ها حتی ۲۵+ سال هم ساخته میشود. این فیلم ها یا موسیقی را محور موضوع خود قرار میدهند و یا با موسیقی داستان خود را پیش میبرند. لزوما نیازی نیست بیشتر فیلم را ترانه تشکیل دهد. صرفا برای کامل شدن داستان از انواع سبک های موسیقی استفاده میشود. این رده از فیلم ها هواداران بسیاری دارند و از به ترین های امسال میتوان به فیلم همیلتون.. مسابقات آواز یوورژن.. و وورک ایت اشاره داشت.
خانوادگی:شاید این ژانر بسیاری را به اشتباه بیندازد. منظور از ژانر خانوادگی فیلم هایی اند که حول محور یک خانواده(متشکل از حد اقل سه نفر. پدر.. مادر.. فرزند) میچرخند. حال بیشتر هم باشند اشکال ندارد اما این سه نفر حتما باید باشند. منظور از فیلم خانوادگی لزوماً فیلمی نیست که باید با خانواده تماشا کرد.چه بسا فیلم هایی خانوادگی که مثبت بیست و پنج سال ساخته میشوند.
عموما فیلم های خانوادگی کمدی و درام ساخته میشوند و همانطور که گفتم راجع به یک خانواده و اتفاقات پیرامون آن اند.خانواده شلوغ نمونه خوبی در این ژانر است…
وحشت:وحشت گونه ی گسترده ای از ژانر های متفاوت مانند ترسناک است که نیازمند توضیحات بیشتر در مقاله های بعدی است. فعلا در همین حد بدانید که فیلم هایی که از راه های مختلف ترس را به همراه هیجان حاکی از درد و زجز کش دار به ما نشان داده، و یا تحمیل میکنند را گونه وحشت میگویند. مقاله های بعدی توضیحات مفصل تری را در خود گنجانیده…
جنایی:سری فیلم هایی با موضوعات پیرامون تاریخچه جنایت و دار و دسته های مافیایی و گانگستری را فیلم جنایی میگویند. فیلم پدر خوانده یا همان (godfother) که از بهترین فیلم های جنایی تاریخ است و رتبه ای تک رقمی در ۲۵۰ فیلم برتر جهان دارد نمونه ی خوبیست برای آشنایی شما با ژانر پیچیده جنایی. دقت کنید در فیلم های جنایی محور روی جنایتکاران است و پلیس ها حاشیه هایی از داستان هستند. اما سبک پلیسی خلاف این ژانر است.
معمایی(راز آلود):فیلم هایی با طرفداران عظیم که خود نیز از پروپاقرص ترین آنها هستم. موضوع این فیلم ها مانند اسمشان معما گونه و گیج کننده است. معمولا در داستان های این فیلم ها کارآگاهی ماهر به همراه دستیارش، مثلا شرلوک هلمز معروف قصد دارد پرده از یک جنایت مانند قتل یا چیز دیگری بردارد.
آن، سرنخ ها را کنار هم گذاشته و سپس با استدلال های متفاوت هدف را دنبال می کند. دلیل پرطرفداری این ژانر همین گنگ بودن و حل نبودن ماجرا برای مخاطب است. بیننده طی فیلم های معمایی با کارآگاه همراه میشود. قضاوت میکند. کاوش میکند و مانند یک بازیگر مجازی در ذهنش در فیلم حضور میابد و حدس و گمان میزند. وقتی هم فیلم های معمایی به بیننده رکب زده و همه ی استدلال های بیننده را با یک محوریت انحرافی به چالش میکشد،بیننده از اینکه سرکارش گذاشته بودند شادمان میشود. دقیقا همان تکنیکی که در شعبده استفاده میشود….
ماجراجویی: در ژانر ماجراجویی معروف به Adventure شخصیت یا شخصیت های اصلی برای رسیدن به مکان یا هدفی، مسیری را دنبال میکنند. لازم نیست تمام طول فیلم در مسیر باشند. صرفا این ماجراجویی یک مبدا و یک مقصد خواهد داشت. این ژانر به دلایلی متفاوت از معروف ترین ژانر هاست که بیشتر در انیمیشن نیز به کار میرود. دلیل دوست داشتنی بودن آن نیز این است که مخاطب دوست دارد چیز های جدید دیده و صرفا در یک مکانیزم ساده در مکانی محدود ماجرا را دنبال نکند. او دوست دارد که همراه با شخصیت به ناشناخته ها سفر کند. از بهترین فیلم های ماجراجویی به مجموعه ی هابیت و ارباب حلقه ها، همچنین فیلم های دزدان دریایی کارائیب اشاره کرد.
تراژدی:واژه تراژدی دقایقا عکس کمدی است. هر چقدر کمدی میخنداند، تراژدی میگریاند. خنده و گریه هر دو برای بدن ضروری اند و دیدن درام سنگین(لقب تراژدی را برخی درام سنگین مینامند) هر چند وقت یکبار لازمه ی تحول در حال و هوای مخاطبان است. موضوعات تراژدی که اغلب تلفات و شکست های عظیم را با بدبختی ها به تصویر میکشند برای تحتتأثیر قرار دادن مخاطب کافی اند و کارگردانانی قهار در مورد آنها فعالیت میکنند. پایانبندی این فیلم ها اخلاقی ولی غیرقابل انتظار و زجر آور است…
علمی تخیلی:فیلم هایی که داستان هایی با تنه های علمی و شاخ و برگ های تخیلی نویسنده شکل میگیرند را علمی تخیلی میگویند. برای همین، هر چقدر هم به وجود پری های جادویی و کوتوله های افسانه ای اعتقاد داشته باشیم اما حضور آنها در فیلم به معنای فانتزی بودن فیلم اند، نه علمی تخیلی. محوریت فیلم های علمی تخیلی که همگی پایه ای علمی دارند و فقط داستانشان برای امروز یا فردا تخیلی است،بیشتر اینها هستند.
(آینده..سفر به گذشته یا آینده.. ماشین زمان.. دنیای جدیدی برای بشر به همراه ربات ها.. آینده رباتیک.. هوش های مصنوعی.. سفینه و سفر به فضا.. موجودات فضایی.. قدرت های ماورایی چون قدرت عنکبوت در انسان و….) فیلم های علمی تخیلی که مطمئنا نمونه هایی از آنها را دیده اید طرفداران خاص خود را دارند و اگر کسی آن ها را نمیبیند حق تمسخر آن ها را ندارد. هواپیما هم روزی برای بشر رویا و تخیل بود. تلفن همراه هم…
تاریخی:داستان این فیلم ها در دوران تاریخی و باستان روایت میشود. ( جهان مدرن جزو فیلم های تاریخی نیست. از اختراع و جنگ هایی که با تپانچه و توپ رخ میداده به قبل را دوران تاریخی در سینما معرفی میکنند) فیلم هایی چون:تروا.. گلادیاتور.. بن هور و هندوستان آزاد از برترین های ژانر تاریخی هستند. ویژگی اصلی که فیلم های تاریخی باید داشته باشند این است که ریشه در واقعیت داشته باشند. فیلم هایی تاریخی اند که بر اساس واقعه ای حقیقی در دنیا و در تاریخ ساخته شوند.
ژانر زامبی:آخرین ژانر که ژانر مورد علاقه من است را ژانر زامبی میگویند. مقاله قبلی یک مقاله اختصاصی راجع به ژانر زامبی است پس فکر نکنم نیازی به توضیح زیاد باشد. فقط دو نکته را اینجا میگوییم. ۱-فیلم های زامبی فیلم هایی اند که موضوعشان شیوع بیماری زامبی و ماجرا های بعدش به طریق مختلف است. ۲-فیلم هایی که در آنها مومیایی وجود دارد جزو فیلم های زامبی نیستند. آنها را فانتزی معرفی میکنند. زامبی به تنهایی خود یک نماد است.
امروزه و در واقع از سالیان پیش ترکیب ژانری وجود داشته. ترکیب ژانر به معنای وجود بیش از یک ژانر در یک فیلم است. امروزه به ندرت پیدا میشود فیلمی که فقط یک ژانر داشته باشد. دلیل این امر گستردگی نویسندگان در امر نوشتن است. عاشقانه های جدید هم درام هستند هم کمدی. اکشن های جدید هم هیجانی اند. هم ماجراجویی هم علمی تخیلی.. حتی جدیدا کمدی هایی ترسناک ساخته میشوند و مدار حافظه انسان را میهنگانند!!! انسان نمیداند بترسد یا بخندد.
سینما و فیلم روز به روز در حال رشد و پیشرفت است و وجود ژانر ها سهم کمی در این کار ندارد.زامبی هایی که صرفا برای ترساندن مردم ساخته میشدند حال برای مفاهیم فلسفی یا برای خنداندن به کار گرفته میشوند. آری، این است هنر سینما…
انواع سبک های فیلم ها
فیلم ها پس از قرار گرفتن در یک یا چند ژانر، خود به خود تحت تأثیر عواملی در ی، دو یا نهایتا سه سبک که خیلی بعید است قرار میگیرند. تشخیص سبک ها کمی دشوار تر ژانر هاست. شاید به دلیل اینکه تا به حال اسم های بعضی شان را نشنیده اید. سبک ها تابع قوانین خاصی نیستند. نه به وجود آمده نه از بین میروند. صرفا تغییر میکنند.
سبک اجتماعی:همانند درام معمول ترین سبک در فیلم هاست. موضوعات مربوط به جامعه و جامعه شناسی در این فیلم ها به صورت آشکار یا پنهان گنجانده شده. برای درک سخن من که به سادگی و با تئوری قابل فهم نیست ابتدا فیلم us 2019 و سپس سریال قصه های جزیره را تماشا کنید تا متوجه شوید که هر کارگردان فیلم برای موضوعات اجتماعی و بیان موضوعات اجتماعی چگونه دست به فیلمسازی میزند. جردن پیل با فیلم برو بیرون این امر را ثابت میکند.
سبک لایو اکشن:لابد تا به حال اسم این سبک را شنیده اید. اگر نشنیده اید، لایو اکشن به فیلم هایی تلقی میشود که دارای یکی از خصوصیات زیر باشند.
۱_انیمیشنی بوده باشند که تبدیل به فیلم شدند. مانند لایو اکشن سونیک یا مولان.
۲_تلفیقی از شخصیت های کارتونی و فیلمی را میگویند که اغلب کمدی اند. مانند دارکوب زبل یا لایو اکشن پدینگتون.
۳_این مورد را کمتر قبول دارند اما نمیشود آن را نادیده گرفت.برخی بازی هایی کامپیوتری یا ویدیویی که تبدیل به فیلم میشوند را هم لایو اکشن میخوانند. مانند رزیدنت اویل.. پرندگان خشمگین و یا تام رایدر. (tomb Rider)
سبک REC :آر ئی سی که برگرفته از کلمه رکوردر یا همان در حال ضبط کردن است سبک نوظهور و خاصی است که برای اینکه فیلمی در آن سبک قرار بگیرد باید حد اقل دو تا از سه ویژگی پایین را دارا باشد.
۱_فیلم REC باید یک پلانی باشد. یعنی از ابتدای فیلم تا انتهایش یک بار هم کات ندهد. به معنای اینکه مثلا اگر فیلمی زمانش دو ساعت باشد. در حالت معمولی ممکن است چندین روز یا ماه طول بکشد تا فیلم ساخته شود اما در سبک REC فیلم دو ساعتی در دو ساعت فیلمبرداری و ساخته میشود. چرا؟ به خاطر اینکه در طول فیلم دوربین اصلا قطع نشد… نمونه فیلم ۱۹۱۷ محصول ۲۰۱۹*
۲فیلم REC باید با یک دوربین سردستی گرفته شود. دوربینی که روی دست قرار گرفته و فیلمبردار به سادگی با آن فیلم میگیرد.
۳_در فیلم های REC فیلمبردار هم جزو بازیگران است. یعنی با توجه به داستانی خاص مثل داستان خود فیلم REC محصول اسپانیا که در آن خبر نگاری با دوربین برای تهیه گزارش به مکانی رفته بود. تمام وقایع را ما از دورین میدیدیم.
از بهترین فیلم های این سبک میتوان به..
۱_فیلم ۱۹۱۷
۲سری فیلم های REC محصول اسپانیا
۳_فیلم ONE CUT OF THE DEAD
سبک دینی:اندیشه در مورد این سبک به نظر کار درستی می آید اما نظر دهی خطر ناک است. فیلم های دینی عموما یا هزل و کفر آمیز اند یا منظور مثبتی در خود دارند. موضوعات این فیلم ها به ادیان، مذاهب و طبقات دینی مردم میپردازد و گاهی نام کفر آمیز برای آن ناسپاسی است. فیلم معروف pk که محصول هند است همین موضوع را میگوید. فیلم pk میخواهد ماهیت فلسفی خداوند را با یک فیلم فانتزی کمدی به ما نشان دهد. او به مسخره کردن و شوخی با برخی کار های ادیان چون زنجیر زنی مسلمانان و حرامی شراب برای آنان تا حلالی شراب برای مسیحیان میپردازد و بعد مثلا میگوید شما که خدایتان یکی است. به خدا هم پدر میگویید. کدام پدری به فرزندانش میگوید خودتان را بزنید تا شما را به جای خوبی ببرم و… همیشه فیلم های دینی اینگونه نیستند و برسی و شرح زندگی پیشوایان را نیز سبک دینی میگویند. (خود پیشوایان نه وابستگان یا دوستان)
سبک روانشناسی:موضوعات فیلم های این سبک معمولا گُنگ و خارج از محدوده درک و فهم و حالت عادی روان انسان اند. معمولا تشبیهی استعاره ای اند اما منظور خود را با پیچیدگی بیان میکنند. گاهی هم کلیتی ساده اما محتوای پیچیده ای دارند که ریشه در روان شناسیِ عقل دارد. تماس مرگبار، خفه کردن و روانی از فیلم های خوب روانشناسی اند. این ژانر مخاطب عام ندارد.
استعارهای(تشبیهی):این دسته از فیلم ها که نمادین نیز تلقی میشوند، هدف دارند تا یک موضوع مثلا معضلات اجتماعی را با قرار دادن چند نماد بیان کند. فیلم پر سر و صدای پلتفرم که جدیدا منتشر شده است نیز در همین سبک قرار دارد. در این فیلم جهان دنیوی یک زندان مجسم شده که طبقات متفاوتی دارد و…
فیلم های استعاره، فلسفی نیز ساخته میشوند و اغلب موضوعاتی فرای دنیا مادی دارند و بر این باورند که پرسش های خدا شناسانه، معرفت شناسانه و انسان شناسانه را پاسخ دهند. پرسش های بنیادین بشر….
ابرقهرمانی و ضدابرقهرمانی:این فیلم ها که ۹۹ درصدشان اقتباس هایی از کتاب های کمیک است جزو پرطرفدار ترین و پر فروش ترین فیلم های تاریخ سینما اند. چنانکه رکورد فروش تاریخی فیلم انتقام جویان که آن نیز ابرقهرمانی است ثبت شده،حالا حالا ها فیلمی به عظمت آن نمی آید. فیلم های ابرقهرمانی داستان فرد یا افرادی با قدرت های فوق بشری است که از راه های متفاوت به دست می آیند.
مادر زاد مثل سوپر من یا اتفاقی مثل مرد عنکبوتی. با تلاش مثل مرد آهنی و با ایمان مثل دکتر استرنج. مارول و دی سی دو کمپانی معتبر در این زمینه هستند که از ابتدا با کتاب کمیک به انیمیشن و سپس به فیلم رسیدند. ضد ابرقهرمان ها نیز که شناخته ترینشان جوکر دی سی است و معمولا فیلمی جدا برایشان ساخته نمیشود و صرفا با عنوان دشمن در فیلمی ابر قهرمانی حضور میابند در دو کمپانی زیاد هستند. به جز جوکر برای هیچ کدام فیلمی تا به حال ساخته نشده…
سبک وسترن:شاید از خود بپرسید که وسترن که ژانر بود. چرا سبک شده؟ در پاسخ شما باید گفت که آری. وسترن ژانر بوده اما هر ژانری در ساخت فیلمهایش کمکاری کند به سبک و عکس آن هر سبکی که در ساخت فیلمهایش سریع عمل کند به ژانر تبدیل میشود. کابوی های تگزاس.. غرب وحشی.. دوئل.. کلانتر و شهردار..
سرجیو لئونه و انیو موریکونه همه و همه از علائم وسترن اند. هر چند وسترن هایی ایتالیایی هم ساخته میشد اما با وجود آن وسترن ها کمتر و کمتر شدند. تا جایی که دیگر کسی وسترن نمیبیند یا قدیمی ها را میبیند. فیلم های فوق العاده وسترن که هم اکنون یک سریال در این سبک در حال پخش است همیشه و همه جا یاد سه گانه سرجیو لئونه را زنده میکنند…
سبک نوآر:نوآر یا فیلم سیاه به درام های جنایی هالیوود در دهه ۴۰ و ۵۰ تلاقی میشود که از ویژگی هایش میتوان به کنتراست بالا در نور پردازی و به وجود آوردن صحنه های دلهره آور برای انجام قتل و جنایت نام برد.
سبک سیاسی:فیلمهایی با محوریت سیاست های کشور ها هستند که کشور های مختلف برای کشور های دیگر میسازند. گاهی هم برای خودشان. سریال ۵ قسمتی چرنوبیل که مربوط به فاجعه اتمی روسیه و نقش دولت در آن است از نمونه های زیبای این سبک است. این سریال ساخت امریکاست.
رئالیسم و سوررئالیسم:واژه ای فرانسوی اند که معنای واقع گرایی و فراواقع گرایی را به ترتیب میدهند. این مکتب خود از دادائیسم فرانسه شکوفا شد و ماجرا های زیادی دارد. من این سبک را اینگونه معرفی میکنم:فیلم هایی که با شوک های ناکهانی و یا مرتبشان قصد در نشان دادن واقعیتی دردناک در جهان را دارند. واقعیت یا چیزی فرای واقعیت. این نمونه ها به استعارات نزدیک اند اما تشبیه نیستند. جواهرات تراش نخورده یا فیلم برو بیرون از جوردن پیل نمونه هایی از رئالیسم اند.شما نیز میتوانید با جستجو در اینترنت مطالب بیشتری راجع به این سبک یاد بگیرید.
سبک جاسوسی و پلیسی:در این گونه فیلم ها معمولا محوریت یا یک دسته از پلیس هایند که دنبال هدف یا اهداف خاصی اند(مثل سریال هشدار برای کبری ۱۱)یا محوریت یک جاسوس است که قصد دارد بدون گذاشتن رد از موضوعی مطلع شود. اگر کل محور فیلم یکی از این دو عامل باشد فیلم ما پلیسی یا جاسوسی معرفی میشود.
سبک خاص International Adventure :اینترنشنال ادونچر یا همان ماجراجویی به سبک بینالمللی سبک خاصیست که نتها و تنها یک ویژگی دارد. به فیلمی که شخصیت یا شخصیت های آن دنبال هدفی هستند و همین فیلم در بیش از سه کشور متفاوت فیلمبرداری میشود ماجراجویی بین المللی میگویند. فیلمهای سریع و خشن که جای خود را دارند اما فیلم ماموریت غیرممکن ۴ پروتوکول روح از بهترین فیلم های این سبک است. دقت کنید این سفر نباید با جلوه های ویژه یا هر چیز دیگری صورت بگیرد. مثلا سریال مختار نامه به نظر داستانش در مکه و مدینه و کربلا و… جریان دارد اما با شهرک سینمایی همه اش در همین ایران فیلمبرداری شد. پس این سبک فقط سفر حقیقی را پذیراست.
سبک children: از اینکه کودکان را یک سبک بنامم احساس خوشی ندارم اما چیلدرن به سبکی گفته میشود که در آن داستان را شخصیت های اصلی ما یعنی کودکان پیش میبرند. مانند فیلم جنجال در عروسی یا عملیات مهد کودک. دقت داشته باشد که رده سنی این سبک ۱۳ ۱۴ سال به پایین است و گرنه برخی کمدی هایی که امریکا میسازد بازیگران همه پایین ۱۵ سال اند آنوقت فیلم +۲۰ سال است!!!!!! سبک چیلدرن رده سنی کودکان را در بر گرفته و داستان هم به دست کودکان اداره میشود.
سبک انیمالز لایف :animals life یا زندگی حیوانات ماجراهایی از زندگی حیوانات از زبان خودشان است. شیرشاه، کتاب جنگل، اتحاد حیوانات و بره ناقلا از نمونه فیلم ها و انیمیشن های این سبک اند.
و اما دو سبک نایاب.
۱_“دوربین مخفی:
در این سبک که اغلب کمدی اند فیلم های سینمایی بلند با موضوعی داستانی و منظم وجود دارند مانند سایر فیلم ها با یک تفاوت.به جز بازیگر اصلی و مکمل بقیه بازیگران مردم عادی اند که تا پایان کات دادن نمیدانستند دارد از آنها فیلم گرفته میشود. پس واکنش های حقیقی دارند و همین باعث خندیدن مخاطب از ته دل میشود. فیلم های the bad trip و دلقک های بی عرضه که هر دو امسال منتشر شدند از فوق العاده ترین آثار سینمایی دوربین مخفی اند. این سبک به شدت نایاب است. به خاطر سختی های کار این سبک را کارگردانان کمی مانند کیتائو ساکورایی اجرا و عملی میکنند.
۲_“آرمانشهر یا uotopia :
دلبستگی به ایجاد یا زندگی در یک نظم نوین آرمانی و جهانی که از دیرباز در نظریه فلاسفه بزرگ بوده را إرمانشهر میگویند. فیلم on time یا همان سروقت را که ببینید منظور بنده را میگیرید. در این فیلم جهان مانند همین الآن است بدون تفاوت فقط با یک فرق. عمر هر کسی مانند یک تایمر برعکس به دستش حک شده و حکم پول را دارد. مثلا یک پنیر میشود ده دقیقه از عمر.
آرمانشهر ها فیلم های پرمفهوم و زیبایی اند که همه و همه ریشه فلسفی دارند. جدیدا یکی از شاهزاده های قطر نیز دارد یک آرمانشهر میسازد که در چند سال آینده کامل میشود. آرمانشهری با ماشین های پرنده و یک پارک ژوراسیک.
دانستن این اطلاعات صرفا به تئوری نیست و تا وارد مرحله عمل و تماشای فیلم ها در ژانر های متفاوت نشوید در واقع توان تشخیصتان ناقص است. دانستن این امور کمک بسیاری به انسان در زمینه سینما میکند. به شما توان قضاوت درست در مورد مسائل را میدهد،شما را از خوب و بد آگاه ساخته و اصلی تر از همه اینکه مبنای تشخیص شما را تنومند میکند. با دانستن این اطلاعات میتوانید فیلم هایی که مورد سلیقه و نظرتان است را تماشا کرده و به دیگران پیشنهاد کنید.
میتوانید تفاوت ژانر ها را بفهمید و اگر فیلم اکشن میخواهید به اشتباه جنگی انتخاب نکنید. میتوانید به صرف یک خلاصه داستان، یک پوستر و یک امتیاز فیلم را مورد بررسی قرار ندهید و ژانر آن را تحلیل کنید. ببینید که اگر یک فیلم سینمایی کمدی با رده سنی +۱۸ سال امتیازی پایین ۶ گرفته مطمعنا ارزشش بالای شش بوده و صرفا نظر کاربران آن وبسایت که یا سنشان کم و یا جنبه شان پایین بوده امتیاز آن را پایین آورده. گاهی اعتماد چیز خطر ناکیست. همان اندازه که قضاوت زود هنگام خطرناک است.
One Comment
محمد حاجی بنده
واقعا مقاله کاملی بود.ن تا حالا این دقت و با این زاویه به سینما نگاه نکرده بودم.خیلی ممنون از زحماتتون آقای ظفری.