مختص جامعه سینما:خلیل سپهر سبحانی/اگر مدیریت سیاسی جامعه در پاسخگویی به موضوعات روز و نوپدیدِ اجتماعی ناتوان عمل کند، شکافی میان گفتمانش ـ بعنوان “گفتمان مسلط” ـ و “مقتضیات زمانه ” شکل می گیرد که، می تواند بمرور گسترش و تعمیق یابد؛ که این دست شکافها البته بنوبه خود، به تقویت “بحران کارآمدی” نظام می انجامد.
بنظر می رسد یکی از جلوه های این شکاف گفتمانی، این سالها در مجموعه بروندادهای محتوایی رسانه ملی بشکلی محسوس، به نمایش درآمده، بگونه ای که این نهاد عظیم رسانه ای شکل متفاوتی از “تأخر فرهنگی” را بنمایش گذاشته است.
در حالیکه شبکه های ماهواره ای تلویزیونی خارج از کشور، روز به روز بشکلی موثر و مدیریت شده، سهم مخاطبان دائمی خود را از میان جامعه ملی، افزایش می دهند، صدا و سیما با استناد به شرایط اجرایی و مالی خود، در مقام پاسخ به “نظرات خاص”، امر راهبری “افکار عمومی” را، به رقبا واگذاشته است!
در شرایط مواجهه فرهنگی و نبرد نرم نابرابر، این روزها “کلان پروژه” صدا و سیما، چانه زنی برای ساخت نسخه ۹۶ “کلاه قرمزی” و التزام خواهی از استاد آواز برای برائت جویی از گذشته سیاسی بوده است…
روشن است که انتساب و بروز این شرایط به مدیریت حاضر ، چندان منصفانه نیست، اما بهرحال خروجی از تاخری دلالت دارد که به این نهاد “پیشاهنگ فرهنگی ” مربوط است و متولی برای اصلاح آن قبول مسئولیت کرده …
دنیای پرشتاب امروز، به همان اندازه که به خلق فرصتها میدان می دهد، مدیریت بهره برداری از آن را محدود، گزیده گرا و هوشمند ساخته است، لذا صدا و سیما باید بشکلی جدی و “بهنگام”، درک موقعیت خود در جهان امروز را “نوسازی” کند و تراز تازه ای از همراهی با زمانه را ممکن سازد.
