جامعه سینما :دکتر پرویز اجلالی، استاد مؤسسۀ عالی آموزش و پژوهشگر سینما، نشست «جامعه شناسی سینما چیست؟»گفت:
۱) گفته می شود که دیسپلینی که عنوان جامعه شناسی سینما را یدک می کشد در وضع خوبی نیست زیرا جامعه شناسان بیشتر علاقه مند به مسائل کلانی مثل جهانی شدن، گذراجتماعی و امثالهم هستند و به سینماعلاقه نشان نمی‌دهند و آنهایی هم که در این زمینه تلاش می کنند به کار خود عنوان جامعه‌شناسی اطلاق نمی کنند. ما مخالفتی با این داعیه‌ها نداریم. حداقل در دنیای انگلیس زبان همین طور است جامعه‌شناسی سینما به عنوان یک دیسیپلین به معنای محدود دهه ۱۹۶۰ حال خوبی ندارد و خلاقیتی در آن مشاهده نمی شود. اما در این جا اشاره به دو نکته ضروری است. اول این که شاخه‌های دیگر جامعه‌شناسی هم چنین بحران‌هایی داشته‌اند واغلب با پوست اندازی و میان رشته‌ای و چند رشته‌ای شدن از بحران گذشته اند. به عنوان نمونه می توان به جامعه‌شناسی شهری اشاره کرد. در دهه هفتاد اعلام شد که این شاخه از جامعه‌شناسی نه فاعل شناسایی روشنی دارد و نه موضوع شناسایی واضحی و بنابراین به عنوان یک دیسپلین علمی منتفی است. اما این رشته از این بحران گذر کرد و الان در ترکیب با سایرشاخه‌های علوم اجتماعی به علمی میان رشته‌ای تبدیل شده که گاه جامعه‌شناسی شهری خوانده می‌شود و گاه مطالعات شهری و دوم این که وقتی در میان دانشجویان و فارغ التحصیل جامعه‌شناسی و سایر علوم اجتماعی در ایران امروز ما، تعداد زیادی علاقه به سینما پیدا می شود و این همه تقاضا برای نوشتن پایان نامه در حوزه سینما بالاست، وظیفه ما راه انداختن جریانی علمی برای آفرینش وپژوهش درباره سینما با رویکرد اجتماعی است.
۲) جامعه‌شناسان سینما با دید اجتماعی و علمی به سینما می‌نگرند، و نگاه عاطفی و هنری به سینما ندارند. برخورد علمی یعنی، برخورد مبتنی بر شواهد و خارج از عواطف و جامع.
۳) باید میان جامعه شناسی فیلم وجامعه شناسی سینما فرق گذاشت. جامعه‌شناسی سینما مطالعۀ نهاد اجتماعی به نام سینماست که در برگیرنده تعامل‌های وسیعی حول تولید، توزیع، نمایش و تماشای فیلم و فرآورده های سینمایی از قبیل سی دی و … اوست . اما جامعه شناسی فیلم مطالعه جهان درون فیلم ها و رابطه اش با جهان اجتماعی است که به مدد تحلیل دقیق تعامل میان متن و فرامتن حاصل می شود و فهم اجتماعی فیلم را ممکن می سازد.
۴) شاید یکی از مهمترین فواید جامعه شناسی سینما جنبه افشاگرانه و انتقادی آن باشد. بدین معنا که سینما رسانه بسیار موثر و تاثیرگذاری است و می‌تواند حقیقت و دروغ را درهم آمیزد و به مخاطب القا کند. جامعه شناس سینما می تواند با نشان دادن نسبت میان جهان واقعی اجتماعی و جهان فیلم راست و دروغ را ازهم جدا کند و مانع اغوای مخاطبان شود
