مختص جامعه سینما: نگاهی کوتاه به فیلم های روز نخست جشنواره ۴۳ فیلم فجر در پی می‌آید:
🔸بازی خونی: شاید بشود وجه مثبت فیلم را تنها در روایت‌گویی بخشی از تاریخ معاصر دانست. مابقی روایت پاره پاره شده ای از این تاریخ است و چه خوب بودجه های دولتی هدر می رود .(۱/۵ ستاره)
🔸رگ‌های آبی: این فیلم یدک کش نام «فروغ فرخزاد» است. فیلمی با انتخاب بازیگران ناخوب و روایت بسیار معمولی، هیچ اطلاعاتی جز سرچ ویکی پدیا به مخاطب از این شاعر دراماتیک نمی دهد. (۱/۵ ستاره)
🔸داد: فیلمی از فیلمساز صاحب سبک و مولف ابوالفضل جلیلی است و پیرو آثار پیشینش؛ فیلم معمولی شریف و کم بودجه و مستقلی که می توان بیش از فیلم، خالقش را دوست داشت.فیلمی که داعیه وفای به عهد دارد و نشان می‌دهد که در جامعه به این سیاهی، زندان جای امن‌تری است. (۲ ستاره)
🔸سونسوز: فیلم خوبی که برای خود و مخاطبش جهانی پررمز و راز می سازد. عجب فیلم خوبی! رضا جمالی، چه زیبا داستانی محلی و روستایی را دراماتیک، باورپذیر و سینمایی می‌کند و چقدر جنس «سینمای ملی» که دم میزنیم، هست. چقدر خوب از مسئله زن حرف می زند، از آدم های فرسوده و رنجور و ناکام در هیاهویی از نشدن های تکراری که نامش زندگی است.
«سونسوز» همه چیز برای یک فیلم خوب دارد، دغدغه، حرف، زیبایی، بازیگران، روایت، فیلمنامه و کارگردانی خوب و درنهایت خلق موقعیت‌های کمدی که سوپراستاران میلیاردی از خلق آن عاجزند.
نازا بودن غیر اثبات شده زنان «اثیری» و مردسالاری نهادینه مردانی که دچار جنون «هامارتیا» هستند. پارادوکسی زیبا، از جهان آدم هایی که مشکلاتشان هرچند محلی، اما جهانی است و نشان می‌دهد چیزی که در زندگی می توان به آن چنگ زد یکدیگر است. فیلم مصداق این است «گویی نگاه به زیرپا، نگاه به بالای سر باشد» (۴ ستاره)
🔺محسن سلیمانی فاخر
