جامعه سینما: زینب موسوی| فیلم«صبحانه با زرافـه ها»واکاوی جهان مدرن و انسان امروزی است. زیستن درحیاتی پوچ و نیهلیسم. کاربرد نابجای کلمات در اتمفسر و فهمی غیر مرتبط؛ نمایشی از تحمیق و تحریک انسانها درجهت استحصال نفس وتبدیل به تجربه هایی دم دستی و روزمره است.
فیلم نشان دادن و شوآف میزان صمیمیت وعمق رابطه های کم عمق و حال به همزن و رقت انگیز را به چالش می کشد و عجیب است که«سروش صحت»ادعا می کند فیلمش در باب رفاقت و دوستی است. جهان کنونی، جهان بی معنا و لجن مال کردن مقولاتی چون دوستی وعشق است و چه آسان و سهل الوصول است، چنین دنیایی، جهان هر جایی شدن و رنگ باختن از هر مفهوم با حرمتی است.
«صبحانه با زرافه ها» تکلیف مفاهیم بزرگ و پرشکوه زندگی را با دم دستی ترین المان ها روشن می کند و مابقی هر چی می ماند تماما روزمرگی و خودزنی و دیوانگی است. فیلم نشان می دهد که چگونه میتوان معانی عظیم جهان راکه به زندگی عمق می دهد را تهی و پوچ و روزمره کرد و زندگی را آپارتمانی و پانسیونی کرد.
حرجی نیست؛ این مدرنیته انقدر بزرگ و جهانشمول است که همه جهان از آن تاثیرمی گیرند؛ دنیایی که می‌توانست در حین پیچیدگی وهولناکی زیبا، باعظمت باشد. شاید این خصیصه انسان امروزی است که در زیستن را به هر بهانه و به هر تاوانی تجربه کند چه با دراگ، چه با در «آن»زندگی کردن؛ حتی اگر تاوانش پرواز به سوی مرگ باشد.
