مختص جامعه سینما:فاطمه خسروانی/ «بی همه چیز» ساخته‌ی محسن قرایی،فیلمی اقتباسی از نمایشنامه «ملاقات با بانوی سال خورده» است.«بی همه چیز»روایتی صد و بیست دقیقه‌ای از جامعه امروز است،از منفعت‌طلبی مردم می‌گوید،از کم شدن وفادار ها می‌گوید،از فراموشی‌ها می‌گوید.
لیلی نظریان،بعد از مدت ها به روستایی که در آن متولد شده بود برمی‌گردد تا مردم شهر را که در فقر و تنگ‌دستی گرفتار شده‌اند،نجات دهد.تقریبا تمامی مردم روستا خوشحالند،پرچم می‌زنند،گاو سر می‌برند و بچه ها سرود تمرین می‌کنند.
در ابتدای فیلم،قهرمان روستا امیرخان است،که مردم را از زیر معدن نجات داد و به خیلی‌ها کمک کرد.او نمی‌داند نامه‌ای که به لیلی فرستادند،از جانب او بوده و وقتی می‌فهمد که کار از کار گذشته بود.از همان اول هم می‌توان دریافت که در گذشته اتفاقی بین او و لیلی افتاده،وقتی همه مردم دور لیلی جمع شدند و برایش دست می‌زنند و گل می‌پاشند و برادرِ امیر به اشتباه گاو را سر میبرد درحالی که قرار بود فقط چاقو را زیر گلویش بگذارد.و این نشانه ای نمادین برای سرگذشت قهرمان فیلم است .
شب همه جمع می‌شوند تا مشکلات روستا را به لیلی بگویند،هر یک از اهالی مشکلِ خود را بازگو می‌کند و لیلی هرچقدر که صلاح می‌داند به او پول می‌دهد تا مشکلش را برطرف کند،اما شرطی می‌گذارد که اگر انجام نشود،از پول هم خبری نیست.شرط چیست؟سوالی که هم ذهن مخاطب را درگیر کرده و هم ذهن کارکترها و اهالی روستاشرط کشتن امیرخان بود،حالا مردم بین دوراهیِ کشتن قهرمان خود و بیخیال شدن پول مانده بودند.
خصلت آدمی این است،مردمانی که از بی پولی و نداری و از طرفی برای حمله‌ی ملخ‌ها فقط دنبال پول بودند،در اینجا دیگر قهرمان برایشان معنی نداشت.حتی در طول تاریخ هم بسیار ثابت شده که انسان،هرجا که پای بقا و منفعت خودش باشد،ارزش های انسانی برایش بی معنی می‌شود.
سکانسِ آخر فیلم،شاید بهترین سکانس فیلم باشد.همان اهالی که انگشت زدند برای کشتن امیرخان،حالا در مراسم اعدامش سیاه پوشیده‌اند و گریه می‌کنند،دهدار فریاد میزند:«مگه خودتون انگشت نزدید برای اعدامش،انگشتاتون رو بیارید بالا»
اهالی در حالی که گریه می‌کنند انگشتان جوهری خود را بالا می‌آورند. قصد لیلی کشتن امیرخان نبود.قصد لیلی نشان دادن شعور مردم آن روستا بود.فقط مردم روستا نبودند که منفعت‌طلب بودند،تک تک مردمِ امروزی منفعت‌طلب هستند.
انتخاب بازیگرانِ درست و اقتباسی اصولی از نمایشنامه‌ای معروف باعث ایجادِ فیلمی درخشان شده است.بی شک محسن قرایی از آینده‌داران این سینماست.
