چه بخوانیم و چه نخوانیم!!

مختص جامعه سینما: مصطفی مهر ایین /۱٫اینروزها برخی دوستان و دانشجویانم از سر لطف از من راهنمایی خواسته اند که چه بخوانیم و چه نخوانیم.آنچه در زیر مطرح می کنم پیشنهادات من به این دوستان است.
۲.تا می توانید فلسفه بخوانید و اگر دانشجوی رشته جامعه شناسی یا روانشناسی هستید حتما بیشترین وقت خود را صرف خواندن نظریه های جامعه شناسی یا روانشناسی یا به طور کلی اندیشه اجتماعی کنید.همواره گفته ام ماهیت هر علم همان ماهیت نظریه های آن علم است که در مجموع خرد خاص آن علم را می سازند.خرد جامعه شناسی چیزی نیست جز مجموعه نظریه های آن.با خرد جامعه شناسی یا بطور کلی علوم انسانی آشنا و درگیر شوید.نظریه ها را یا به شکل متفکر محور و یا به شکل مکتب محور مورد مطالعه قرار دهید اما پس از آن بکوشید در بالای این آثار قرار گیرید و آن ها را در دسته های مشخص مفهومی جای دهید.
۳.در کنار نظریه های جامعه شناسی یا اندیشه اجتماعی حتما به مطالعه سه منطق معرفت شناختی ریاضی(کمی و عددی کردن جامعه)،زبان(قصه و روایت کردن جامعه) و بالاخره منطق زندگی(تبدیل جامعه به مجموعه تجربه های زیسته) بپردازید.
۴.به مطالعه تاریخ یک مساله خاص از تاریخ معاصر ایران بپردازید تا در دیالکتیک دانش نظری و دانش تاریخی بتوانید برای خود پروژه پروهشی تعریف کنید.
۵.مطلقا از خواندن آثار تالیفی نویسندگان و جامعه شناسان ایرانی مگر آثار کسانی که دارای برنامه فکری یا پروهشی هستند پرهیز کنید.از خواندن آثار استادانی که در طول پنج سال بیست کتاب می نویسند مطلقا پرهیز کنید.این دوستان مصداق شعار “نیندیش ولی بنویس” هستند.بیرون کردن اشتباهات و خطاهای فکری و آشفتگی های شکلی آثار این افراد از ذهن شما عمری وقت می خواهد.
۶.وقت خود را صرف خواندن صفحات فضای مجازی نکنید مگر آنکه باز با نویسنده ای روبرو باشید که دارای برنامه پژوهشی روشن باشد.
۷.بکوشید از “اهل فرهنگ” بودن گذر کنید و تبدیل به “اهل فکر” و اندیشه شوید.خواندن رمان یا دیدن آثار سینمایی برجسته شما را در فضای فرهنگ زنده نگه می دارد اما اینگونه زندگی کردن مانع از ایجاد اندیشه و تفکر توسط شما می شود مگر آنکه دیدن فیلم یا خواندن رمان و شعر را با خواندن فلسفه و نظریه های علوم انسانی همراه سازید.
۸.جامعه ما بیش از آنکه نیازمند سیاست انقلابی یا اقتصاد انقلابی یا ادبیات انقلابی و یا تفکر انقلابی باشد نیازمند انقلاب سیاست،انقلاب ادبی،انقلاب صنعتی، و یا انقلاب فکری است.بکوشید کنشگر این انقلاب ها شوید و از دنبال کردن هر گونه انقلابی گری مخرب پرهیز کنید.
۹.آنچه گفتم چیزی جز تجربه زیسته خود من در حوزه فرهنگ نیست.امیدوارم آنچه گفتم برای دوستان و دانشجویانم راهگشا باشد.