تجویز حقیقت با بلاهت دید کسانی است که دیوانگان را عاقل می پندارند و جنون را بالاترین نوع عقل

جامعه سینما: شیفتگی ژان ژاک گدار به افاضه حقیقت و پیش گویی آینده بشریت همواره پیوند می خورد با بلاهت و نیز طنز. سینمای گدار واجد نوعی طنز گروتسک وار است که با غلظت کم تقریبا کل فیلم را شامل می شود. بلاهت و حماقت نیز در بیشتر کاراکترهای او جلب توجه می کند. این ترکیب تجویز حقیقت با بلاهت و طنز همان دید مردمان مفلوکی است که همواره دیوانگان را عاقل می پندارند و جنون را بالاترین نوع عقل. بی مزه گی گدار و ابله کردن بازیگرانش  و سپس ژست های فلسفی گرفتن درون و بیرون سینما و جار و جنجال های ژورنالیستی او این ایده را در بین تماشاگران و همچنین منتقدان منتقل خواهد کرد که فلانی جنون بعد از عقل دارد، فلانی نابغه است.