برای جامعه سینما:رضا اورنگ/سینما و تلویزیون کره جنوبی در سال های اخیر بسیار پیشرفت کرده و در این شکی نیست.سریال های این کشور به ایران و دیگر کشورها هم صادر شده و می شود.فیلم ها و کارگردانان شان نیز در جشنواره های مختلف جایزه گرفته اند و خواهند گرفت.هرچند بخش خصوصی بار اصلی را در سینمای کره جنوبی بر دوش دارد،اما نباید برنامه ریزی ها و حمایت های مالی دولت این کشور را فراموش کرد،حتی لابی گری آنها را.
اهدای جایزه بهترین فیلم اسکار برای اولین بار به یک فیلم خارجی زبان که در تاریخ این جایزه معظم سابقه نداشته،شک برانگیز است و باید با نگاهی بی طرفانه به آن نگریست.همه منتقدان و کارشناسان موظف هستند با دیدی باز و کارشناسانه علت وقوع این اتفاق را بررسی کنند.جایزه اسکار برای همه کشورها مهم است،اینکه تولد و رشد این جایزه در آمریکا صورت گرفته از اهمیت چندانی برخوردار نیست،زیرا متعلق به تمام سینماگران،منتقدان و مخاطبان سینماست.
گرفتن جایزه از اسکار آرزوی اکثر سینماگران است،برخی موفق به دریافت آن شده اند،اما بعضی دیگر دست شان به آن نرسیده است.اصغر فرهادی کارگردان ایرانی نیز دو بار موفق به کسب این جایزه در بخش بهترین فیلم خارجی زبان شده است.
«انگل» با کارگردانی بونگ جون هو فیلم متوسطی است که شاید بتوان حداکثر کسب جایزه جشنواره کن را حق آن دانست،اما گرفتن جایزه بهترین فیلم اسکار،آن هم برای اولین بار در تاریخ سینما،هضم کردنش سخت است.
این هضم کردن زمانی سخت تر می شود که فیلم های کارگردانان بزرگ آمریکا و جهان دست شان به جایزه اصلی بهترین فیلم اسکار نرسیده است،از آلفرد هیچکاک واستنلی کوبریک گرفته تا فیلمسازان بزرگ دنیا از جمله:آکیرا کوروساوا،اینگمار برگمان،آندره تارکوفسکی،ویتوریو دسیکا،پیر پائولو پازولینی،میکلآنجلوآنتونیونی،فرانسوا تروفو و…
به نظر می آید کره جنوبی بسیار هزینه کرده تا توانسته نظر آکادمی را جلب کند که برای اولین بار در تاریخ جایزه اسکار بهترین فیلم را به یک فیلم غیرانگلیسی زبان بدهد! نگاهی دوباره به تاریخ سینمای جهان نشان می دهد چه شاهکارهایی ساخته شده اند که لایق دریافت چنین جایزه ای بوده اند،اما به آن دست نیافته اند که مهم ترین آنها فیلم مطرح و تاریخ ساز«همشهری کین» ساخته نابغه عالم سینما اورسن ولز است.
امسال فیلم های مطرحی بودند که با یکدگر برای دریافت جایزه اسکار رقابت داشتند،اما باور همگان بر این بود که فیلم مهم و تاثیر گذار «۱۹۱۷» ساخته سم مندس با آن کارگردانی قوی و تکنیک فوق العاده برنده این جایزه باشد.
دادن این جایزه به فیلم «انگل»، حتی باعث شد دونالد ترامپ که دل خوشی از هالیوود و آکادمی اسکار ندارد، بهانه ای به دست بیاورد تا عملکرد این آکادمی را زیر سوال برده و کمی عقده گشایی کند!
فیلم «انگل» بونگ جون هو نسبت به «۱۹۱۷» سم مندس از کیفیت بسیار پایین تری برخوردار است و نمی توان حتی آنها را با هم مقایسه کرد،چه برسد به اینکه فیلم کره ای را برتر دانست!
هرچه بود گذشت و سرمایه گذاری و ولخرجی های بخش دولتی و خصوصی کره جنوبی نتیجه داد و آنها توانستند با صرف هزینه های زیاد در اسکار تاریخ ساز شوند. این کشور آسیای شرقی برای مطرح کردن بیشتر سینمای خود در جهان،فقط دنبال گرفتن جایزه اصلی بهترین فیلم از اسکار بود که سرانجام با لطایف الحیل به آن دست یافت!
جایزه اسکار مدت هاست که دیگر صلابت گذشته را ندارد.فیلم هایی را که این آکادمی در سال های اخیر شایسته گرفتن اسکار دانسته،به هیچ وجه لایق آن نبودند. مشخص است که سیاست و اقتصاد سایه سنگین خود را روی این جایزه مهم انداخته اند و دیگر نباید به اجرای عدالت در اسکار دلخوش بود.
عملکرد آکادمی اسکار در سال ۲۰۲۰ این سوال را در اذهان شکل داده که آیا اسکار انگل گرفته یا «انگل» اسکار؟!
One Comment
نیما
فیلم ها سه لایه دارند .داستان .نماد ها . و استعاره ها یا تعمیم به جامعه بزرگ تر .فیلم ۱۹۱۷ از نظر کارگردانی البته بینهایت قوی بود از نظر فیلمبرداری و جلوه های ویژه همینطور ولی انگل و جوکر تنها فیلم های امسال بودند که هر سه لایه فیلم سازی را در خودشون جا دادند و جشنواره پسند هستند.اما جوکر واقعا اورجینال نبود و سکانس ها و نماد های تکراری زیادی داشت .شاید غافل گیر کننده بود این انتخاب ولی بی انصافی است فیلم انگل رو کمتر از بقیه کاندید ها بدانید. خیلی خیلی زیاد نیاز به تحلیل و نماد شناسی و بحث داره فیلم انگل که جواب چرا اسکار گرفت رو میده و من توصیه میکنم حتما نقد های فراوان این فیلم رو مطالعه کنید