برای جامعه سینما: مارتین هایدگر میپنداشت و معتقد بود درک و حضور واقعیت در سینما کاملا متفاوت از واقعیت برای آگاهی سوبژکتیو است. در سینما با پدیدهای عینی مواجه هستیم که با واسطهی تصاویر به سوژه انتقال مییابد. به زعم هایدگر، درک و حضور واقعیت عنصری درون ماندگار و بیواسطه برای آگاهی سوبژکتیو است. سینما واقعیت را به سطح بیرونی آن چیزی که باید هدایت شود و تحت کنترل قرار گیرد، محدود میکند. شکی نیست که یکی از مهمترین دغدغههای سینما به عنوان دستاورد اصلی فرهنگ مدرنیته، تعریف تصویر سینمایی است. اینکه تصویر جزئی از روایت است یا بازنمایی واقعیت؟