تلویزیون آخرین بازمانده‌ی این جهان است که تا لحظه‌ی مرگِ ساکنین خانه دوام می‌آورد

جامعه سینما: در فیلم قاره‌ی هفتم میشاییل هانکهخارج تنها یک تصویر است. یک تامب‌نیل (thumbnail) که به جهان آخرالزمانی فیلم وضعیت چیزها (ویم وندرس) شبیه است. یک نامکان. تلویزیون آخرین بازمانده‌ی این جهان است که تا لحظه‌ی مرگِ ساکنین خانه و حتی پس از آن دوام می‌آورد. مشهور است که کسی که می‌میرد در لحظه‌ی مرگ تمام خاطراتش، تمام حافظه‌اش را به یاد میآورد همچون یک متافیلم چندثانیه‌ای. در این فیلم، مرد آخرین نفریست که می‌میرد درحالیکه ذهنش تصاویر فیلم را مرور می‌کند. این سکانس از تصاویر خاطرات با نمایی از تلویزیون که برفک نشان ‌می‌دهد بهم کات می‌خورند. از تصاویر حافظه (سینما) به تصاویر فراموشی (تلویزیون). تلویزیون همچنان کار می‌کند ولی هیچ چیزی نشان نمی‌دهد. درواقع نه هیچ تصویری بلکه تصویرِ هیچ را پخش می‌کند. دوربین روی صفحه تلویزیون زوم می‌کند تا کل حافظه، فضای خانه و پیکر افراد خانواده در تصویرِ هیچِ تلویزیون حل شوند. فیلم به جای نشان دادن تصویرِ مرگ ،مرگِ تصویر را نشان می‌دهد. مرگِ تصویری که تلویزیون بهترین نماینده‌ی آن است.